Μποϋκοτάζ στο Μουντιάλ του αίσχους

Τα κέρδη των φυλάρχων του Κατάργηση και της
διεθνούς μαφίας του ποδοσφαίρου είναι βουτηγμένα
στο αίμα χιλιάδων εργατών

Η διεθνής συμμορία της FIFA (Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) ανέθεσε πριν από χρόνια τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου (Μουντιάλ) στο εμιράτο του Κατάρ. Το Κατάρ είναι μια λωρίδα γης στην ανατολική ακτή της Αραβίας, απόληξη ουσιαστικά της Σαουδικής Αραβίας. Είναι μια χώρα ανύπαρκτη εθνολογικά και κοινωνικά, απλά ένα φέουδο των ζάμπλουτων απ’ το πετρέλαιο τοπικών φυλάρχων, που λόγω του «μαύρου χρυσού» έχουν αποκτήσει μέχρι και διεθνή επιρροή. Διατηρείται ένα βάρβαρο πρωτόγονο θεοκρατικό καθεστώς, όπου δεν υφίσταται κανένα σύγχρονο πολιτικό, κοινωνικό και εργασιακό δικαίωμα.

Η επιλογή του Κατάρ για διοργανώτρια χώρα Μουντιάλ, κόντρα σε κάθε ποδοσφαιρική και γενικά αθλητική λογική (30 βαθμοί ζέστη ακόμα και αυτή την εποχή, διακοπή των πρωταθλημάτων, ανυπαρξία ποδοσφαιρικού κοινού κ.λπ.) έγινε για τα κέρδη όχι μόνο των φυλάρχων αλλά κύρια του διεθνούς  ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που αναμειγνύεται στο ποδόσφαιρο και φυσικά της διεθνούς μαφίας των ποδοσφαιρο-παραγόντων. Αυτοί είναι οι «κανόνες» του σημερινού ποδοσφαίρου. Το θέμα είναι ότι στα έργα κατασκευής των γηπέδων έχουν σκοτωθεί ή πεθάνει, σύμφωνα με τα υπάρχοντα ανεπίσημα στοιχεία –γιατί επίσημα δεν δίνονται–, πάνω από 15.000 άνθρωποι, εργάτες που δουλεύουν σε αυτά. Και πληροφορίες μιλάνε για πολύ περισσότερους. Είτε από εργατικά ατυχήματα, είτε από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα κοντέινερ με την αφόρητη ζέστη, την έλλειψη υποδομών υγιεινής κ.λπ. Οι εργάτες αυτοί είναι βασικά από ασιατικές πάμφτωχες χώρες, Ινδία, Μπανγκλαντές, Νεπάλ κ.ά.

Είναι στοιχειώδες καθήκον για κάθε φίλαθλο και κάθε συνειδητό πολίτη να μποϋκοτάρει το αιματοβαμμένο αυτό Μουντιάλ. Ούτε λεπτό μπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες! Είναι μια μικρή, παθητική αντίσταση που οφείλει να υπάρξει. 

Η επιλογή του Κατάρ συνδέεται με την τάση της ιμπεριαλιστικής δυτικής κεφαλαιοκρατίας να «γλυκοκοιτάζει» τα πρωτόγονα καθεστώτα της Ασίας, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά και για γενικότερους κοινωνικούς και πολιτικούς. «Ορέγεται» το αυταρχικό καθεστώς των ασιατικών δεσποτειών αλλά και την υπερκμετάλλευση μαζών που τις έχουν κρατήσει στον κοινωνικό και πολιτικό πρωτογονισμό, ως σύγχρονους δούλους. Είναι μια απειλή αυτή, ιδιαίτερα για τις εργατικές τάξεις και τους λαούς της Ευρώπης.

Χρέος μας λοιπόν είναι η αποχή από κάθε ενασχόληση με το Μουντιάλ του αίματος, των φυλάρχων και της μαφίας της FIFA. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή.

 

Σ. Κρόκος