Ο χουντικός αντι-απεργιακός νόμος Χατζηδάκη

 

Οι συγκλονιστικές απεργίες για το έγκλημα των Τεμπών
κουρέλιασαν στην πράξη τον απεργιοκτόνο νόμο Χατζηδάκη

Με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη το δικαίωμα της απεργίας έχει ουσιαστικά καταργηθεί! Σύμφωνα με τον νόμο, για να μπορέσει ένα σωματείο ή μια ομοσπονδία να κηρύξει απεργία θα πρέπει: α) να έχει απόφαση γενικής συνέλευσης των εργαζομένων με το 50%+1, β) να έχει προηγηθεί διαβούλευση με τους εργοδότες στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (η οποία συχνά δεν πραγματοποιείται γιατί οι εργοδότες απλά δεν προσέρχονται) και γ) να έχει διασφαλιστεί η ύπαρξη «προσωπικού ασφαλείας» ίσου με το 1/3 των εργαζομένων, δηλαδή, το σωματείο να έχει φροντίσει από μόνο του να σπάσει την απεργία!

 Οι σκληρές αυτές προϋποθέσεις του νόμου Χατζηδάκη κάνουν αδύνατη τη –νόμιμη– πραγματοποίηση οποιασδήποτε απεργίας, τα σωματεία εκ των πραγμάτων δεν τις τηρούν, με αποτέλεσμα οι απεργίες που προκηρύσσονται να κρίνονται παράνομες στα δικαστήρια. Αυτός άλλωστε είναι ο στόχος του νόμου Χατζηδάκη. 

Τα τελευταία τρία χρόνια η απαγόρευση των απεργιών –ειδικά στο δημόσιο– συμβαίνει κατά κόρον. Η υπουργός Παιδείας, Κεραμέως, έχει στείλει έξι φορές στα δικαστήρια τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ) για στάσεις εργασίας (π.χ. για τις εξετάσεις PISA) και για την απεργία-αποχή για την αντιδραστική αξιολόγηση, με αποτέλεσμα αυτές να κηρυχθούν παράνομες, όπως και οι αντίστοιχες αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ για κάλυψη των απεργιών. Ο υπουργός Εσωτερικών, Βορίδης, έστειλε πρόσφατα στα δικαστήρια την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ ενάντια στην ατομική αξιολόγηση των εργαζομένων στο δημόσιο, που και αυτή κηρύχθηκε παράνομη, ενώ στέλνει τώρα «πακέτο» και τις ομοσπονδίες του δημοσίου που κήρυξαν από μόνες τους απεργία-αποχή. Στην πραγματικότητα, η δυνατότητα των εργαζομένων στο δημόσιο να απεργήσουν είναι στο χέρι αυτού ενάντια στον οποίο στρέφεται η απεργία, δηλαδή, του κράτους! Αυτό είναι μια μορφή δικτατορίας!

Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και στα τρένα. Η Hellenic Train προσέφευγε πάντα στα δικαστήρια ενάντια στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που έθιγαν ιδιαίτερα τα ζητήματα ασφαλείας, με αποτέλεσμα αυτές να μην πραγματοποιούνται. 

Ωστόσο, οι τελευταίες συγκλονιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη έκαναν κουρελόχαρτο τον νόμο Χατζηδάκη. Ούτε που τόλμησαν κυβέρνηση και εργοδοσία να θέσουν ζήτημα νομιμότητάς τους. Αυτό αποδεικνύει ότι, μπροστά στη δύναμη, την αποφασιστικότητα και την ενότητα των εργαζομένων, και οι πιο σκληροί νόμοι μπορούν να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων. 

 

Μ. Σάκος