Σκοπός της αξιολόγησης δεν είναι να γίνει το δημόσιο καλύτερο για τον λαό, αλλά να παραδοθεί στα παράσιτα της ολιγαρχίας
Όσον αφορά τα Τέμπη, η «αξιολόγηση» δεν θα έλυνε το ότι ο ΟΣΕ είχε
μείνει με το ένα τρίτο του προσωπικού του, ότι συνειδητά προσλαμβανόταν
προσωπικό μειωμένης εκπαίδευσης, ότι κυβέρνηση και Hellenic Train
σιωπούσαν για την επικινδυνότητα του δικτύου
Η κυβέρνηση με θράσος χιλίων πιθήκων προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη για το έγκλημα στον –ιδιωτικοποιημένο και κατακερματισμένο– σιδηρόδρομο στο «κακό» δημόσιο και την έλλειψη «αξιολόγησης» σε αυτό. Η αξιολόγηση στο δημόσιο έχει σκοπό την πλήρη καθυπόταξη, υλική και ιδεολογική, των απλών εργαζόμενων του δημοσίου στα σχέδια των καπιταλιστών. Και αυτά είναι: η ιδιωτικοποίηση όσων τομέων του δημοσίου έχουν μείνει εκτός του άμεσου ελέγχου τους (όπως τώρα θέλουν να κάνουν με αυτόν της ύδρευσης-αποχέτευσης), η συρρίκνωση και υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, πρόνοια, τοπική αυτοδιοίκηση κ.ά.) και βέβαια η τρομοκράτηση όλης της κοινωνίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αξιολόγηση που ήδη προωθείται στους εκπαιδευτικούς. Γίνεται για την καθυπόταξη και κατηγοριοποίησή τους, για την άλωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, για να τους φορτωθούν τα προβλήματα της αστικής παιδείας, τα οποία αντανακλούν τα γενικότερα αδιέξοδα της αστικής κοινωνίας. Την ίδια στιγμή ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας συνεχώς υποβαθμίζεται και υπονομεύεται από την ίδια την αστική πολιτική και σχεδιάζεται ακόμα και η εισβολή «χορηγών», δηλαδή καπιταλιστών, άμεσα στα δημόσια σχολεία.
Η αξιολόγηση δεν γίνεται για να βελτιωθεί η λειτουργία του δημοσίου προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας. Το «βαθύ κράτος», που η κυβέρνηση λέει ότι θέλει να «πατάξει», δεν είναι οι απλοί υπάλληλοι αλλά ο στρατός των διευθυντών, προϊσταμένων, στελεχών κ.λπ., στην πλειοψηφία τους εξαρτημένων από τα δύο παραδοσιακά αστικά κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο βασικός μηχανισμός διαμέσου του οποίου διεκπεραιώνεται η αστική πολιτική. Και αυτός ο μηχανισμός με την αξιολόγηση όχι μόνο δεν θα «παταχθεί», αλλά θα αποχαλινωθεί στην ασυδοσία και τον αυταρχισμό του. Το να ισχυρίζεται η αστική τάξη ότι θα «πατάξει» τον ίδιο της τον μηχανισμό αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κοροϊδίες εις βάρος του λαού και της κοινωνίας.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του συστήματος έκδοσης συντάξεων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ). Το αδιέξοδο του συστήματος, που μια αιτία του ήταν η έλλειψη προσωπικού, φορτώθηκε στους απλούς εργαζόμενους. Αυτοί παραμερίστηκαν και την έκδοση ανέλαβαν ιδιωτικά γραφεία δικηγόρων και λογιστών, ενώ αυξήθηκε ο αριθμός των παχυλά αμειβόμενων συμβούλων και διευθυντών. Το αποτέλεσμα είναι το σύστημα τώρα να έχει μπλοκάρει ακόμα πιο πολύ!
Η κοροϊδία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν όλοι σχεδόν οι τομείς του τέως δημόσιου τομέα έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή υπαχθεί στη λογική του ιδιωτικού κεφαλαίου και των εργολαβιών, με απασχόληση ανειδίκευτου ή ελάχιστα ειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Το ίδιο το έγκλημα στα Τέμπη έχει τη σφραγίδα αυτής της πολιτικής. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ είχε προγραμματίσει για την 1η Μαρτίου 2023 την πρόσληψη 13 σταθμαρχών με εξάμηνη σύμβαση και εργασιακή σχέση «εξωτερικού συνεργάτη».
Οι παθογένειες του δημόσιου τομέα, η γραφειοκρατία, η ταλαιπωρία των πολιτών, είναι εγγενή χαρακτηριστικά του ίδιου του αστικού συστήματος. Όπως και οι υπόγειες συναλλαγές, οι περιπτώσεις χρηματισμού κ.λπ. έχουν την αιτία τους στην ίδια τη φύση του καπιταλισμού και αφορούν κυρίως ανώτερα στρώματα του κρατικού μηχανισμού. Η αξιολόγηση εκ μέρους αυτών που ευθύνονται ή εμπλέκονται σε αυτά τα φαινόμενα δεν θα τα διορθώσει αλλά θα τα απογειώσει!
Στην αντιδραστική αξιολόγηση αντιτάσσουμε την οργανωμένη παρέμβαση του ίδιου του λαού. Με την καθιέρωση εργατικού-λαϊκού ελέγχου στις διαδικασίες του δημοσίου, από επιτροπές εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και νέων επιστημόνων που έχουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων. Οι επιτροπές αυτές θα εντοπίζουν τις παθογένειες, θα αναδεικνύουν τις πραγματικές τους αιτίες και θα προωθούν λύσεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Η αξιολόγηση της κυβέρνησης δεν είναι παρά η εντατικοποίηση της πολιτικής του κεφαλαίου, η οποία συνθλίβει όλο τον λαό. Μόνο η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων και του εργατικού-λαϊκού ελέγχου μπορεί να φέρει βελτίωση της λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών προς όφελος του λαού.
Σ. Κρόκος
