Από τις αρχές Ιανουαρίου ένα τεράστιο κομμάτι του ισραηλινού λαού κατεβαίνει σε μαζικότατες και απανωτές διαδηλώσεις προκειμένου να εμποδίσει τη δικαστική «μεταρρύθμιση» που προωθεί η κυβέρνηση του Νετανιάχου. Πρόκειται για μια κυβέρνηση συνεργασίας δεξιών, ακροδεξιών και θρησκευτικών κομμάτων με μια υπερ-αντιδραστική «ατζέντα».
Το Ισραήλ δεν έχει Σύνταγμα αλλά κάποιους «Βασικούς Νόμους», εγγυητής των οποίων είναι το Ανώτατο Δικαστήριο, που έχει το δικαίωμα να ακυρώνει κυβερνητικά νομοσχέδια. Η «μεταρρύθμιση» στοχεύει στην κατάργηση αυτού του δικαιώματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάτι που στην πράξη, και όπως είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα στο Ισραήλ, θα ανοίξει τον δρόμο για μετατροπή της χώρας σε ένα θεοκρατικό υπερ-εθνικιστικό καθεστώς. Οι συνέπειες θα είναι δραματικές και για τους κοσμικούς και προοδευτικούς Ισραηλινούς και, φυσικά, για τους Παλαιστινίους που ζουν εντός του κράτους του Ισραήλ και είναι πολίτες του.
Οι κινητοποιήσεις έφτασαν στο απόγειό τους στις 25-27 Μαρτίου, όταν κατέβηκαν στον δρόμο 630.000 άνθρωποι, μπλοκαρίστηκαν οι βασικές οδικές αρτηρίες, αποκλείστηκε το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν και κηρύχθηκε γενική απεργία. Ο Νετανιάχου αναδιπλώθηκε, ανακοινώνοντας ότι αναστέλλει τη «μεταρρύθμιση» για έναν μήνα.
Οι διαδηλώσεις στο Ισραήλ έχουν σημασία για τη γενικότερη κατάσταση στην περιοχή μας, αλλά «αθροίζονται» επίσης στην τάση μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων που παρατηρείται διεθνώς τα τελευταία χρόνια.
Α.Α.
