Όπως και το 2007-08, τα «όργανα» αρχίζουν με χρεοκοπίες αμερικανικών τραπεζών |
Το 2007-08 η διαδοχική κατάρρευση των τραπεζών οφειλόταν στην εκτεταμένη απάτη, τις αρπακτικές τακτικές δανεισμού και τη διαπλοκή μεταξύ των οίκων αξιολόγησης και απατεώνων τραπεζιτών. Σήμερα όμως, σε αντίθεση με το 2008, οι τράπεζες έχουν συμμορφωθεί (λίγο ή πολύ) με τους ενισχυμένους κανονισμούς που ίσχυσαν μετά το 2008. Επιπλέον, και πάλι σε αντίθεση με το 2008, καμία από τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν μπορεί να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι παραπλανήθηκε. Και πώς τότε φτάσαμε εδώ;
Η πάγια τακτική των κεντρικών τραπεζών για να περιορίσουν τον πληθωρισμό είναι η αύξηση των επιτοκίων και η αυστηροποίηση του δανεισμού. Όμως αυτά τα μέτρα έχουν ήδη συνέπειες στην οικονομία, οι οποίες τελικά άρχισαν να επηρεάζουν και τις εμπορικές τράπεζες. Ο κίνδυνος όμως υποεκτιμήθηκε, γιατί μετά το 2008 οι τραπεζίτες θεωρούν σίγουρο ότι οι κυβερνήσεις θα σπεύσουν να διασώσουν τις τράπεζες με δημόσιο χρήμα, φορτώνοντας το κόστος στους λαούς, με σκληρή λιτότητα. Πράγματι, η ελβετική Credit Suisse εξασφάλισε χρηματοδότηση 54 δις δολαρίων από την κεντρική τράπεζα της Ελβετίας, ενώ στις ΗΠΑ το εκτιμώμενο κόστος της χρεοκοπίας της Silicon Valley Bank για το κρατικό Ταμείο Ασφάλισης Καταθέσεων ανέρχεται σε περίπου 20 δις δολάρια.
Όμως και οι λαοί έχουν πλέον γνώση και εμπειρία και δεν πρέπει να δεχτούν τις όποιες χρεοκοπίες τραπεζών να τις επωμιστούν πάλι αυτοί. Ούτε πρέπει να υποκύψουν πάλι στο «δόγμα του σοκ» που θα επιστρατευτεί αν η κρίση βαθύνει. Πρέπει πια να ξεμπερδεύουμε με τους αδηφάγους τραπεζίτες και η μόνη διέξοδος είναι η κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Γιάννης Τριανταφύλλου