Ομοβροντία αντιεκπαιδευτικών σχεδίων

 

Αναπόφευκτοι οι νέοι αγώνες για την υπεράσπιση της δημόσιας
παιδείας απέναντι σε μια αδίστακτη κυβέρνηση

Εκτός από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η κυβέρνηση διά του υπουργού Παιδείας Κ. Πιερρακάκη ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε μια σειρά άλλων αντιεκπαιδευτικών μέτρων, επιδιώκοντας να αλλάξει άρδην τη φύση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Προωθείται νέο εξεταστικό σύστημα για το λύκειο, με τη θεσμοθέτηση του Εθνικού Απολυτήριου. Για τον προσδιορισμό του βαθμού του Εθνικού Απολυτηρίου –που θα παίζει ρόλο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση– θα συνυπολογίζονται οι βαθμοί και των τριών τάξεων του λυκείου, ενώ οι γραπτές εξετάσεις από τάξη σε τάξη θα γίνονται με την Τράπεζα Θεμάτων.

Η μετατροπή του λυκείου κυριολεκτικά σε ένα εξεταστικό κάτεργο θα οδηγήσει σε βίαιο «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού –εξοβελίζοντας κυρίως τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων–, ενώ φροντιστήρια και ιδιαίτερα θα κάνουν χρυσές δουλειές και η διδασκαλία θα προσανατολιστεί αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των μετρήσιμων αποτελεσμάτων των εξετάσεων, με αρνητικές συνέπειες στον εκπαιδευτικό, κοινωνικό και μορφωτικό ρόλο του σχολείου.

Το μέτρο αυτό συνδέεται άμεσα με την «ελεύθερη επιλογή» σχολείων από τους γονείς, που προωθείται σύντομα. Η «ελεύθερη επιλογή» –όπως έχουμε ξαναγράψει– θα οδηγήσει σε κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων, θα στοιβάξει μαθητές στα τμήματα, θα κατηγοριοποιήσει μαθητές-σχολεία-εκπαιδευτικούς και, δυστυχώς, θα αλλάξει τον ρόλο του εκπαιδευτικού. Αυτός θα φτάσει στο σημείο να επιλέγει τους μαθητές του προκειμένου να διατηρήσει τον καλό «βαθμό» του ιδίου και του σχολείου του –διαμέσου της εφαρμογής της αξιολόγησης–, όπως δηλαδή γίνεται στην Αγγλία.

Στο πλαίσιο της εξετασιοκεντρικής μανίας του υπουργείου προετοιμάζεται η επαναφορά του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ για τον διορισμό των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, προβλέπεται ότι ακόμα και για να εργαστεί κάποιος ως αναπληρωτής θα πρέπει να είναι στη σειρά επιτυχόντων… του διαγωνισμού! Μιλάμε για την πλήρη απαξίωση-κατάργηση των πτυχίων.

Τέλος, μεταξύ άλλων, προβλέπεται και η εμπορευματοποίηση των σχολικών χώρων, καθώς οι υποδομές τους θα μπορούν να δίνονται για διάφορες «δράσεις». Το μέτρο αυτό εντάσσεται στην προωθούμενη πολιτική της «αυτονομίας» των σχολείων, τα οποία θα πρέπει να αναζητούν πόρους για να αντεπεξέλθουν οικονομικά. Δεν είναι τυχαίο που πρόσφατα καταργήθηκαν οι σχολικές επιτροπές που διαχειρίζονταν την κρατική χρηματοδότηση – φαίνεται ότι έρχεται… άγριο μαχαίρι.

Απέναντι σε όλα αυτά η μαζική αντίδραση μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών είναι επιτακτικά αναγκαία!

 

Μ. Σάκος