ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΔΗΜΩΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ

Τυχόν ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής των σκουπιδιών θα σημάνει ένα δυσβάσταχτο κόστος για τα λαϊκά στρώματα

Οι εργαζόμενοι των δήμων έδειξαν με τον ηρωικό αγώνα τους, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, και έναν δρόμο για να συγκρουστεί όλος ο εργαζόμενος λαός με τη μνημονιακή λιτότητα και τη συρρίκνωση των δημόσιων αγαθών

Ο αγώνας των συμβασιούχων εργαζόμενων στους δήμους έληξε μετά από 11 ημέρες αποχής και κατάληψης των αμαξοστασίων. Στο ενδιάμεσο έγιναν και δύο
πανελλαδικές απεργίες και μία στάση εργασίας, με μαζικότατες πορείες, απ’ όλο το προσωπικό των δήμων.

Οι εργαζόμενοι δεν κατάφεραν να πετύχουν τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου. Κέρδισαν όμως την παράτασή τους μέχρι τον Μάρτιο του 2018, όπως και την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους. Ο αγώνας συνεχίζεται σίγουρα από καλύτερες θέσεις.

Για την κατάσταση αυτή, των έκτακτων εργαζόμενων, υπεύθυνες είναι βέβαια οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, όπως και οι εκάστοτε δήμαρχοι με τους κομματικούς και άλλους μηχανισμούς τους, και με τη συνενοχή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Δημιούργησαν ένα έκτακτο εργατικό δυναμικό, κυρίως στον τομέα της καθαριότητας, για να το έχουν σε ομηρία-εξάρτηση και να αποσπούν διάφορα πολιτικά οφέλη.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας η αστική τάξη διαμέσου γνήσιων εκφραστών της (πρόεδρος Νέας Δημοκρατίας, αστοί δήμαρχοι όπως ο Μπουτάρης κ.λπ.) έθεσαν ωμά το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής των σκουπιδιών. Εδώ να σημειώσουμε ότι το μεγάλο κεφάλαιο έχει βάλει ήδη πόδι στη διαχείριση των σκουπιδιών, όπως στην κεντρική Πελοπόννησο, όπου η ΗΛΕΚΤΩΡ (ιδιοκτησίας Μπόμπολα) ετοιμάζεται να χρεώνει με 60 ευρώ κάθε τόνο απορριμμάτων που θα διαχειρίζεται.

Η ιδιωτικοποίηση στο σύστημα των απορριμμάτων είναι μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για όλο το λαό, και όχι μόνο για το κόστος, που θα φορτωθεί άμεσα τα δημοτικά τέλη. Στα ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας κυριαρχούν οι πιο άθλιες εργασιακές σχέσεις, η φτηνή εισαγόμενη εργασία και υπάρχουν ακόμα και μαφιόζικα κυκλώματα, είτε εγχώρια είτε εισαγόμενα (από Βαλκάνια κ.λπ.).

Η κυβέρνηση κληρονόμησε βέβαια το πρόβλημα, αλλά η στάση της ήταν εντελώς παρελκυστική απέναντι στους εργαζόμενους. Διαιώνισε την κατάσταση της έκτακτης εργασίας και το σχέδιο που προτείνει, με τη «μοριοδότηση» αυτών των εργαζόμενων σε επερχόμενο διαγωνισμό, αφήνει παρ’ όλα αυτά πολλούς έξω απ’ τη μονιμοποίηση. Αυτό θα κριθεί, όμως, και από το κατά πόσον οι ίδιοι θα συνεχίσουν να πιέζουν δυναμικά για τη δικαίωσή τους.

Για το όλο ζήτημα η θέση μας είναι: Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι των δήμων δικαιούνται μόνιμη και σταθερή εργασία. Η ανεργία στη σημερινή εποχή ισοδυναμεί με εξόντωση. Στους δήμους θα πρέπει να γίνει ορθολογική διαχείριση του προσωπικού και οι διάφοροι τομείς, και της καθαριότητας, να έχουν μόνιμους εργαζόμενους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο κάτω από τον πραγματικό έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων και όχι απ’ τους διεφθαρμένους μηχανισμούς δημάρχων, κομμάτων κ.λπ.

Το μεγάλο κεφάλαιο πρέπει να μείνει έξω από το σύστημα των απορριμμάτων, την αποκομιδή αλλά και τη διαχείριση. Γιατί θα επιχειρήσει να βγάλει άμεσα κέρδος επιβαρύνοντας τα δημοτικά τέλη, όπως και να εφαρμόσει επικίνδυνες πρακτικές για το περιβάλλον (καύση). Υπάρχει ήδη η περίπτωση της κεντρικής Πελοποννήσου, όπου αυτά τα σχέδια είναι σε εξέλιξη. Η αποκομιδή-διαχείριση των σκουπιδιών πρέπει να γίνεται υπό δημόσιο έλεγχο, με διαλογή στην πηγή, κομποστοποίηση κ.λπ., που οδηγεί στην ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση του 70%–80% αυτών, και ανακουφίζει δραστικά το περιβάλλον και τους χώρους απόρριψης.

Ο ηρωικός αγώνας των εργαζομένων στην καθαριότητα, που συνεχίζεται, μπορεί να γίνει αφετηρία και για τη δική τους δικαίωση και για μια λύση προς όφελος του εργαζόμενου λαού σε όλο το φάσμα της αποκομιδής-διαχείρισης των απορριμμάτων. Αλλά και για να σπάσει η πολιτική των περικοπών, των μηδενικών προσλήψεων και της ιδιωτικοποίησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Σ. Κρόκος