Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

ΛΑΥΡΙΟ: ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΞΗ

Εξόρυξη μεταλλεύματος από δούλους στο αρχαίο Λαύριο
Επισκεφτήκαμε πρόσφατα την ιστορική πόλη του Λαυρίου. Και θα ξαναπάμε, γιατί έχουμε να μάθουμε πολλά. Στο Λαύριο έχουν γραφτεί μερικές από τις σημαντικότερες σελίδες της ιστορίας της χώρας μας αλλά ειδικά της ιστορίας του ελληνικού εργατικού κινήματος. Η απεργία-εξέγερση των μεταλλωρύχων του Λαυρίου τον Απρίλιο του 1896, με 4 νεκρούς, ήταν ουσιαστικά η απαρχή του σύγχρονου εργατικού κινήματος της χώρας μας. Χωρίς να σημαίνει ότι υπολείπονταν σε σημασία και όλες οι επόμενες μεγάλες απεργίες, του 1929, του 1950, του 1961, και άλλες, καθεμιά τους κι από ένα μεγάλο βήμα στον αγώνα της εργατικής μας τάξης για τα δίκαιά της.
Σήμερα λίγοι μιλούν για το Λαύριο, για την ιστορία των ορυχείων του και γενικά για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας. Αυτό έχει να κάνει με τον εντελώς παρασιτικό δρόμο
που έχει πάρει από ένα σημείο και μετά η άρχουσα καπιταλιστική τάξη στη χώρα μας, η οποία με σύστημα και σχέδιο έχει σαμποτάρει τη βιομηχανία και τον ορυκτό πλούτο, τους μόνους δηλαδή τομείς στους οποίους μπορεί να στηριχθεί η πραγματική ανάπτυξη με σημαντικό μέρισμα για μια κοινωνία.
Τι θα ήταν, όμως, η Ελλάδα σήμερα χωρίς το Λαύριο; Και για να ακριβολογούμε, θα υπήρχε ο πολιτισμός της αρχαίας Αθήνας, που σήμερα όλη η ανθρωπότητα θαυμάζει, χωρίς το ασήμι που εξόρυσσαν στο Λαύριο, κάτω από τις πιο απάνθρωπες συνθήκες, έως και 20.000 δούλοι; Αλλά και στα νεότερα χρόνια, η επανέναρξη της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου του Λαυρίου υπήρξε η αναντικατάστατη βάση της εκβιομηχάνισης της Ελλάδας, χωρίς να υπολογίσουμε την εξαγωγική σημασία αυτού του πλούτου… Τη θέση των αρχαίων δούλων πήραν τώρα οι σύγχρονοι, μισθωτοί δούλοι, κάτω από συνθήκες σχεδόν εξίσου απάνθρωπες με εκείνες της αρχαιότητας, και κάτω από την τρομοκρατία του Σερπιέρι και των οργάνων του.
Μεταλλωρύχοι στις στοές. Διακρίνεται δεξιά το μουλάρι που
έσερνε το βαγονέτο με το μετάλλευμα.
Όμως, αυτοί οι σύγχρονοι, μισθωτοί δούλοι κατάφεραν και τις συνθήκες αυτές να βελτιώσουν και σημαντικές κατακτήσεις να κερδίσουν. Έγραψαν, κυριολεκτικά από τα έγκατα της γης, μια εποποιία της ελληνικής εργατικής τάξης. Αυτά είναι τα φωτεινά παραδείγματα από τα οποία πρέπει να
ξαναπιαστούμε για να ξαναφτιάξουμε εργατικό κίνημα στη χώρα μας!

Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο της εφημερίδας μας, τον Λαυριώτη Παντελή Τατάκη, για το εξαιρετικό υλικό που μας έδωσε από το αρχείο του «Το ιστορικό Λαύριο» αλλά και για τις πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία του Λαυρίου και την ηθική ενθάρρυνση που μας προσέφερε.

Από τη σύνταξη