(έγραφε στην
εφημερίδα μας με το ψευδώνυμο Θωμάς
Θαλασσινός) χάθηκε πρόωρα και ξαφνικά
στις 5 Ιανουαρίου. Θα μένει για πάντα
στη μνήμη μας και την καρδιά μας πρώτ’
απ’ όλα για το ήθος του. Η ανθρωπιά του
και η κρυστάλλινη ταξική ηθική του τον
έφεραν στις επαναστατικές ιδέες, αφού
συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει άλλος
δρόμος για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι
να αντιπαλέψουν τη βαρβαρότητα του
σημερινού κοινωνικού συστήματος. Θα
τον θυμόμαστε για τις πολλές εκείνες
περιπτώσεις που, υπό δύσκολες συνθήκες,
βγήκε μπροστά για να υπερασπιστεί τους
συναδέλφους του και τους συμπολίτες
του. Κι ακόμα γιατί ήταν ένας εξαιρετικός
φίλος, μελετητής, συζητητής και έδινε
και την ψυχή του σε ό,τι καταπιανόταν.
Σύντροφε Θανάση, στους μελλοντικούς
αγώνες μας η θύμησή σου θα είναι η
καλύτερη εμψύχωση.
Από τη σύνταξη