Η
περίπτωση της Ελληνικής Βιομηχανίας
Ζάχαρης (ΕΒΖ) δείχνει την πραγματική
κατάσταση που επικρατεί στο ζήτημα της
βιομηχανικής ανασυγκρότησης. Έξι απ’
τα επτά μέλη της προηγούμενης διοίκησης
παραιτήθηκαν με αιχμές για σχέδιο
εγκατάλειψης της βιομηχανίας. Τα δύο
εργοστάσια στο Βελιγράδι της Σερβίας
πηγαίνουν για πούλημα, το εργοστάσιο
στην Ορεστιάδα είναι κλειστό, με
ξεκρέμαστους χιλιάδες παραγωγούς, και
λειτουργεί μόνο το εργοστάσιο στην
Ημαθία.
Η
ΕΒΖ είναι η μεγαλύτερη αγροτική
βιομηχανία. Το κλείσιμό της θα αφανίσει
την τευτλοκαλλιέργεια και θα ρίξει στην
απόγνωση χιλιάδες αγρότες στη Βόρεια
Ελλάδα. Η κυβέρνηση θα διαπράξει ένα
κοινωνικό έγκλημα αν τελικά κλείσει
την ΕΒΖ, υποτασσόμενη ακόμα μια φορά
στο παρασιτικό μοντέλο της μεγαλοαστικής
τάξης. Οι εργαζόμενοι και οι αγρότες
είναι αυτοί που μπορούν να σώσουν τη
βιομηχανία. Σε οποιαδήποτε απόπειρα
κλεισίματος να υπάρξει δυναμική επέμβαση
για την αποτροπή του. Η συνέχεια της
βιομηχανίας ζάχαρης μπορεί να εξασφαλιστεί
μόνο κάτω απ’ τη λαϊκή πίεση και τον
εργατικό έλεγχο.
Σ.Κ.
