Στην
αναμονή για τις αποφάσεις των σχετικών επιτροπών βρίσκεται η υπόθεση με τα αγροτικά-δασικά
που μας απασχόλησε τους προηγούμενους μήνες. Τώρα εδώ έχει αρχίσει η συγκομιδή
της ελιάς. Κάθε χρόνο αποδεικνύεται στην πράξη πόσο στοιχίζουν σε κόπο και
έξοδα ο κατακερματισμός της παραγωγής και η ατομική καλλιέργεια. Η φτηνή
εισαγόμενη εργασία, μέχρι τώρα απ’ τα Βαλκάνια, και τελευταία απ’ τα βάθη της
Ασίας, δεν λύνει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αντίθετα το σκεπάζει. Έχει συνέπειες
που δεν φαίνονται άμεσα, όπως π.χ. την καθήλωση των τεχνικών μέσων.
Η
λύση για την αγροτική παραγωγή βρίσκεται στη συλλογική οργάνωση και εργασία.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ύπαρξη πραγματικών συνεταιρισμών, όπου με
συλλογικό σχέδιο και συμμετοχή, και βελτίωση της τεχνικής της παραγωγής, θα
έχουμε και λιγότερο κόπο και έξοδα και πιο ποιοτική παραγωγή. Εκεί πρέπει να
στραφούν οι προσπάθειες του συνειδητού κομματιού των αγροτών, μαζί με την
έμπρακτη αντίθεση στην πολιτική του κεφαλαίου, που μας χτυπάει, μαζί με όλους
τους εργαζόμενους.
Χ.Ρ.
