Τα σχολεία μετατρέπονται σε εξεταστικά κέντρα

 

Οι διαρκείς σκληρές εξετάσεις πανελλαδικού τύπου
και οι «μετρήσιμοι» στόχοι δεν έχουν καμιά σχέση 
με παιδεία και γνώση

Η υπουργός Παιδείας προχωρά στην υλοποίηση των προαγωγικών εξετάσεων σε Α΄ και Β΄ Λυκείου με την Τράπεζα Θεμάτων. Δηλαδή, τα θέματα στα οποία θα εξετάζονται οι μαθητές θα επιλέγονται και κεντρικά και όχι μόνο από τους καθηγητές του κάθε σχολείου, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Μιλάμε δηλαδή για πανελλαδικού τύπου εξετάσεις σε Α΄ και Β΄ Λυκείου. Και μάλιστα σε μια χρονιά όπου οι συνέπειες από ενάμιση σχεδόν χρόνο τηλεκπαίδευσης και κλειστών σχολείων στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι τεράστιες και όπου χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών καλύφθηκαν στην καλύτερη περίπτωση μετά τα… Χριστούγεννα!

Η Τράπεζα Θεμάτων, όταν εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2014, με κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (μετά καταργήθηκε), αποτέλεσε κυριολεκτικά καρμανιόλα, καθώς το 23% περίπου των μαθητών πανελλαδικά κρίθηκε μετεξεταστέο, ενώ στις εργατικές-λαϊκές περιοχές το ποσοστό «αποτυχίας» εκτοξεύτηκε ακόμα περισσότερο. 

Η εμμονή όμως της υπουργού για εξετάσεις δεν τελειώνει εδώ. Για πρώτη φορά φέτος θα γίνουν εξετάσεις και στην Στ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου… με Τράπεζα Θεμάτων, κατ’ αρχάς πιλοτικά, σε 300 δημοτικά και 300 γυμνάσια, ενώ από του χρόνου αυτό θα εφαρμοστεί σε όλα τα σχολεία. Οι εξετάσεις αυτές θα είναι ανώνυμες για τους μαθητές (όχι όμως για το σχολείο), θα γίνουν στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά, θα διαρκούν δύο ώρες και έτσι θα… εξακριβωθεί η «αποτελεσματικότητα» και τα «προβλήματα» των αναλυτικών προγραμμάτων και γενικά του εκπαιδευτικού συστήματος, όπως λένε! Με αυτόν τον τρόπο ανοίγουν τον δρόμο για την εφαρμογή εισαγωγικών εξετάσεων για το Γυμνάσιο και το Λύκειο!

Η αύξηση και αυστηροποίηση των εξετάσεων αποτελεί κεντρική επιλογή της κυβέρνησης. Μέσω αυτής επιδιώκουν να μετακυλήσουν τις ευθύνες της αντιεκπαιδευτικής τους πολιτικής σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς, ενοχοποιώντας τους για την όποια «αποτυχία», να συνδέσουν τις εξετάσεις με την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών –ώστε να ξεκινήσει η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε «καλά» και «κακά»–, αλλά και να δικαιολογήσουν την εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών αντιεκπαιδευτικών πολιτικών.Παράλληλα, προωθούν την όξυνση των ταξικών φραγμών, την ενίσχυση της παραπαιδείας, την αποθέωση της παπαγαλίας, την εισαγωγή «μετρήσιμων» αποτελεσμάτων και δεξιοτήτων έναντι της ολόπλευρης γνώσης, τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κέντρο, όπου θα απουσιάζει η δημιουργία και η χαρά της μάθησης.

Η αντίσταση όλων μας, εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων, είναι περισσότερο από αναγκαία και επιτακτική.

 

Μ. Σάκος