Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) ήταν κραταιά πριν δυο δεκαετίες, με τρία εργοστάσια στη βόρεια Ελλάδα, ένα στη Σερβία και 20.000 τευτλοπαραγωγούς-προμηθευτές. Σαμποταρίστηκε απ’ την παρασιτική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε να πάει κόντρα στην πολιτική της αστικής τάξης και δεν ξανάστησε τη βιομηχανία στα πόδια της.
Η τωρινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, γνήσιος εκφραστής των πλέον τυχοδιωκτικών κεφαλαίων, έκλεισε οριστικά τη βιομηχανία και διατήρησε μόνο ένα συσκευαστήριο, που το παραχώρησε στον μεγαλοεισαγωγέα Καραθανάση («Royal Sugar») για να αποθηκεύει την εισαγόμενη ζάχαρη. Πρόσφατα ανανέωσε για 8 μήνες το συμβόλαιό του. Τα κέρδη του εισαγωγέα φτάνουν τα 34 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.Η τιμή της ζάχαρης έχει πάρει την ανηφόρα, υπάρχει κίνδυνος μη επάρκειας και η εγχώρια βιομηχανία που θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση διαλύθηκε, ενώ πλουτίζει ένας μεγαλοεισαγωγέας. Η ιστορία δείχνει ανάγλυφα τον υπαίτιο της επισιτιστικής κρίσης. Την αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της.
Σ.Κ.
