Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Πώς μεθοδεύεται το ξεπούλημα του λιμανιού


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάνει φτηνά κόλπα στον Πειραιά για να ξεπουλήσει το λιμάνι 
σε Κινέζους και εφοπλιστές
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έχει από το καλοκαίρι υποταχτεί στα σχέδια εφοπλιστών και λοιπών καπιταλιστών για ξεπούλημα των Οργανισμών Λιμένος Πειραιά και Θεσσαλονίκης (ΟΛΠ & ΟΛΘ), τώρα μηχανεύεται ύπουλα σχέδια στον Πειραιά για να περάσει πιο ανώδυνα το ξεπούλημα του ΟΛΠ (52% στην αρχή, 67% μετά από πέντε χρόνια).

Στον Πειραιά και συγκεκριμένα στην περιοχή της Δραπετσώνας υπάρχει μια παραθαλάσσια έκταση 660 στρεμμάτων, τα γνωστά «Λιπάσματα», ο χώρος της πρώην βιομηχανίας λιπασμάτων. Ο ΟΛΠ συμμετέχει στην ιδιοκτησία του με μικρό ποσοστό, μαζί με τους δήμους της περιοχής, την Εθνική Τράπεζα, την τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ και τον καπιταλιστή Μελισσανίδη. Τα Λιπάσματα δεν έχουν ουσιαστική σχέση με τη λειτουργία του ΟΛΠ, ούτε αποτελούν, άμεσο τουλάχιστον, στόχο των Κινέζων της COSCO, ή άλλων επίδοξων αγοραστών του ΟΛΠ. Πρόσφατα διοχετεύτηκε έντεχνα η φήμη ότι τα Λιπάσματα μπήκαν και αυτά στη συμφωνία ξεπουλήματος από το ΤΑΙΠΕΔ (το σχετικό επιτελείο, που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα το καταργήσει). Αμέσως βγήκαν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας και δήμαρχοι της περιοχής που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ και διατράνωσαν την αντίθεσή τους σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Εμείς υποπτευόμαστε «μηχανή». Ενώ δηλαδή ουσιαστικά δεν τίθεται θέμα Λιπασμάτων, να παρουσιαστούν υπουργός και δήμαρχοι ότι απέτρεψαν τουλάχιστον το ξεπούλημα αυτών, αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το πραγματικά επιδιωκόμενο, το «αναπόφευκτο» ξεπούλημα του ΟΛΠ. Είναι σταλινικής καταγωγής φτηνά τεχνάσματα του ΣΥΡΙΖΑίικου κυβερνητικού μηχανισμού για να ξεγελαστούν οι εργάτες του λιμανιού και ο πειραϊκός λαός.
Οι εργαζόμενοι στο λιμάνι, όπως και να είναι, βρίσκονται σε αναβρασμό και ετοιμάζουν κινητοπιήσεις. Από τον προηγούμενο αγώνα που προδόθηκε πριν κάμποσα χρόνια βγαίνει ένα συμπέρασμα: η φιλοΠΑΣΟΚική διοίκηση της Ομοσπονδίας (ΟΜΥΛΕ) και η φιλοΣΥΡΙΖΑίικη της Ένωσης Λιμενεργατών είναι ανήμπορες και απρόθυμες να διεξαγάγουν αποτελεσματικό αγώνα. Σε αυτή τη φάση θα πρέπει να έχουν από πάνω τους την ασφυκτική πίεση και τον έλεγχο των εργατών για να εξαγγείλουν αποφασιστικές κινητοποιήσεις. Η οριστική μορφή αγώνα που μπορεί να αποτρέψει το ξεπούλημα είναι μία: καλά οργανωμένη απεργία διαρκείας. Και αυτή μπορούν να τη φέρουν εις πέρας οι ίδιοι οι εργάτες με άμεσα εκλεγμένα απ’ αυτούς όργανα.




Σ. Κρόκος