 |
| Τα κλειστά εργοστάσια μπορούν να τα ανοίξουν μόνο οι ίδιοι οι εργάτες. Είναι ζήτημα επιβίωσης για την εργατική μας τάξη. |
Στη
Βρετανία, δύο μεγάλα εργοστάσια χάλυβα απειλούνται με κλείσιμο. Η βασική αιτία
είναι η εισαγωγή φθηνού κινέζικου χάλυβα. Η εξέλιξη αυτή είναι κυρίαρχο
σύμπτωμα του ιμπεριαλιστικού συστήματος στη σημερινή του κατάσταση. Το οποίο
είναι στραμμένο σε όλο το φάσμα της οικονομίας προς την Ανατολή. Τα δύο μεγάλα
εργοστάσια που αναφέραμε είναι ινδικής και ταϊλανδέζικης ιδιοκτησίας, και δεν
είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Βιομηχανίας της Βρετανίας είναι ινδικής καταγωγής.
Οι
Βρετανοί εργάτες αγωνίζονται για να σώσουν τις δουλειές τους και στον αγώνα
τους αυτόν αναπτύσσονται αιτήματα που βασικός τους άξονας είναι: «εμπάργκο» στον κινέζικο χάλυβα, χρήση
εγχώριου χάλυβα για δημόσια κατασκευαστικά έργα. Κινητοποιήσεις για τον ίδιο
λόγο γίνονται, όμως, και στη Γερμανία. Τα
αιτήματα αυτά αφορούν όλη την ευρωπαϊκή εργατική τάξη και ακόμα περισσότερο την
ελληνική, που δοκιμάζεται ιδιαίτερα από την εγκληματική αστική πολιτική της
«ασιατοποίησης» της παραγωγής τα τελευταία 25 χρόνια (μεταφορά εργοστασίων σε
χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και εργοδοτικής ασυδοσίας, εισαγωγή φθηνών
τριτοκοσμικών εργατικών χεριών για την αντικατάσταση των «απαιτητικών» Ελλήνων
εργατών). Μόνο που θα πρέπει να επεκταθούν και να συμπληρωθούν για τις δεδομένες
συνθήκες της χώρας. Να επεκταθούν σε όλο το φάσμα της βιομηχανίας και να συμπληρωθούν με την κατάληψη των
εγκαταλελειμμένων απ’ τους ιδιοκτήτες τους εργοστασίων και της λειτουργίας τους
απ’ τους ίδιους τους εργάτες, με σχεδιασμό για την εξυπηρέτηση των
κοινωνικών αναγκών. Τα εργοστάσια αυτά είναι εκατοντάδες σε όλη τη χώρα, με πιο
πρόσφατο παράδειγμα αυτό της χαρτοβιομηχανίας SOFTEX
στην Αθήνα.
Είναι σίγουρο ότι
η αστική τάξη θα πολεμήσει λυσσασμένα μια τέτοια κίνηση γιατί θίγει τον
κεντρικό πυρήνα του συστήματός της, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Οι
διάφορες γραφειοκρατίες που μιλάνε στο όνομα της εργατικής τάξης είναι και
αυτές εχθρικές σε μια τέτοια προοπτική, γιατί δεν εκπροσωπούν πραγματικά τα
συμφέροντα των εργατών και δεν θέλουν την κινητοποίησή τους. Ένα τέτοιο κίνημα
απαιτεί την ύπαρξη μιας αποφασισμένης εργατικής πρωτοπορίας. Και αυτόν τον
δρόμο μπορούν να τον ανοίξουν οι πλέον τίμιοι και συνειδητοί εργάτες.
Σ. Κρόκος
