 |
|
Το
διαχρονικό έγκλημα της βίαιης εκπόρνευσης
των γυναικών παρουσιάζεται από τους
νεοφιλελεύθερους απολογητές του
σημερινού παρηκμασμένου καπιταλισμού
ως
«επαγγελματική επιλογή»
|
Την
απενοχοποίηση της πορνείας είχε ως
βασικό στόχο ημερίδα που διοργανώθηκε
πρόσφατα υπό την αιγίδα του Υπουργείου
Εσωτερικών. «Ακτιβίστριες», webcam
μοντέλα (σεξ μέσω ίντερνετ), φετίχ
πορνογράφοι, Ευρωπαίοι και ντόπιοι
εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού, η
ΜΚΟ «Πράξις» (η οποία όπου προσφυγικό,
μεταναστευτικό, «ανθρωπιστικό» είναι
παρούσα!), μαζί και ο Σκουρλέτης (υπουργός
Εσωτερικών), ήταν οι συμμετέχοντες και
οι ομιλητές του συνεδρίου με τον
χαρακτηριστικό τίτλο «Η εργασία στο
σεξ στην Ελλάδα: Η πραγματικότητα και
οι προοπτικές»! Ένας τίτλος που από
μόνος του απηχεί
όλη την υποκριτική και κτηνώδη αστική
ηθική, απέναντι στο πιο ειδεχθές και
καθαρά ταξικό έγκλημα αιώνων κατά των
γυναικών, την πορνεία.
Με
σημαία τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα
περί προσωπικής «αυτονομίας» και
«αυτοδιάθεσης» κάθε ατόμου, την
«ελευθερία» της «επιλογής», μετονομάζουν
την πορνεία σε «εργασία στο σεξ» και
τις ιερόδουλες «εργάτριες στο σεξ»,
θέλοντας να οδηγήσουν στην όλο και
μεγαλύτερη αποδοχή της ως νόμιμης
εμπορικής πράξης, ως εναλλακτικού
«επαγγέλματος», στη νομιμοποίηση
ουσιαστικά της σεξουαλικής εκμετάλλευσης
των γυναικών και των κοριτσιών. Εξάλλου,
σε πολλές χώρες, η βιομηχανία της πορνείας
αποτελεί μέρος της αναπτυξιακής
στρατηγικής τους (Βέλγιο, Ισπανία,
Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία αποφάσισαν να
συμπεριλάβουν την πορνεία στον υπολογισμό
του ΑΕΠ τους). Ενώ πολλά κράτη της Ασίας
και της Αφρικής, προκειμένου να εξοφλήσουν
τα χρέη τους, ενθαρρύνονται από τους
γνωστούς διεθνείς οργανισμούς, ΔΝΤ και
Παγκόσμια Τράπεζα, στην ανάπτυξη της
βιομηχανίας του τουρισμού και της
«ψυχαγωγίας» και κατ’ επέκταση του
σεξοτουρισμού.
Η
οξεία φτώχεια, η εκμετάλλευση και οι
στερήσεις των κατώτερων κοινωνικών
στρωμάτων, οι κραυγαλέες κοινωνικές
ανισότητες, που
είναι η βάση όλων των ταξικών κοινωνιών,
και από την άλλη η
πολιτισμική και οικονομική εξάρτηση
της γυναίκας από τον άνδρα και την
πατριαρχική οικογένεια,
είναι οι παράγοντες που οδήγησαν και
οδηγούν γυναίκες στην πορνεία, μέσω
οργανωμένων εγκληματικών δικτύων
διακίνησης – και όχι φυσικά η «ελεύθερη
επιλογή», όπως διατείνονται πολλοί
νεοφιλελεύθεροι. Αυτό αποδεικνύεται
και από το γεγονός ότι σε περιόδους
οικονομικής κρίσης αυξάνεται ο αριθμός
των ιερόδουλων. Η
πορνεία είναι ένα καθαρά ταξικό φαινόμενο
και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την
αποτίμηση όλων των κοινωνικών σχέσεων
σε χρήμα και την εμπορευματοποίηση των
πάντων, αγαθών, υπηρεσιών, της ίδιας της
ανθρώπινης ύπαρξης.
Όταν
η πορνεία προβάλλεται σαν ένα επάγγελμα
όπως όλα τα άλλα, γίνεται μια αποδεκτή
προοπτική για τις γυναίκες. Θέλοντας
να μεγαλοποιήσουν το φαινόμενο ώστε να
εθίσουν την κοινωνία σε αυτό, ισχυρίζονται
ότι στην Ελλάδα της κρίσης οι Ελληνίδες
εκδιδόμενες αυξήθηκαν κατά πολύ,
αναπαράγοντας και διαστρεβλώνοντας τα
στοιχεία μιας έρευνας, η οποία όμως τι
λέει ακριβώς; Ότι σήμερα το 35%-40% των
εκδιδομένων στην Αθήνα, δηλαδή 7.350
γυναίκες, είναι ντόπιες, εκ των οποίων
όμως περίπου 6.900 είναι κόρες μεταναστών
που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην
Ελλάδα. Άρα το ποσοστό των Ελληνίδων
που εκπορνεύονται είναι μικρό και
αυξήθηκε ελάχιστα μέσα στην κρίση. Αυτό
αποδεικνύει ότι η Ελληνίδα, παρά την
αυξανόμενη φτώχεια και ανεργία, δεν το
αποδέχεται σαν επάγγελμα.
Όσο
η κοινωνία παραμένει ταξική, θα
αναπαράγονται και οι αιτίες της
εκπόρνευσης των γυναικών. Το σύστημα
που αναπαράγει τον εδώ και αιώνες
υποβιβασμό των γυναικών σε εμπόρευμα
που μπορεί να πουληθεί, να αγοραστεί,
να ιδιοποιηθεί, να ανταλλαχθεί, μπορεί
να καταργηθεί μόνο με τη χειραφέτηση
των γυναικών και την καθολική χειραφέτηση
των καταπιεσμένων. Δηλαδή με τον
σοσιαλισμό. Η μόνη τάξη που μπορεί να
φέρει σε πέρας αυτή τη διαδικασία είναι
η εργατική τάξη. Η οποία για να το πετύχει
αυτό θα πρέπει να συνειδητοποιήσει και
να απαλλαγεί από την αστική επιρροή που
θέλει τη γυναίκα «σκλάβα του σκλάβου»,
όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Ένγκελς.
Όλγα
Στεφανίδου
