Καμιά
ανοχή στη συκοφάντηση της λαϊκής
αντίστασης με πρόσχημα την «τρομοκρατία»
 |
|
Τρομοκρατία
είναι η μνημονιακή ισοπέδωση του λαού
και της χώρας και όχι… οι στρακαστρούκες
|
Η
θέση εμάς των κομμουνιστών για την
ατομική τρομοκρατία είναι γνωστή: δεν
λύνει κανένα πρόβλημα, δεν υποκαθιστά
σε καμία περίπτωση την οργανωμένη ταξική
και πολιτική πάλη και δίνει στον ταξικό
εχθρό πατήματα για ένταση της καταστολής.
Η ίδια θέση ισχύει και για την πρόσφατη
επίθεση κατά του πρώην πρωθυπουργού
Παπαδήμου.
Αυτό
όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να
ανεχθούμε τη
χυδαία
εκμετάλλευση του γεγονότος από
το μνημονιακό στρατόπεδο,
το οποίο με πρωτοφανές μένος αρπάζεται
από την επίθεση για να φιμώσει κάθε φωνή
διαμαρτυρίας και αντίστασης. Κομματικές
ηγεσίες, κανάλια και συγκροτήματα του
Τύπου έχουν ξεσπαθώσει και κατηγορούν
ως ηθικό αυτουργό για την επίθεση το
ίδιο το «κίνημα των αγανακτισμένων»
και γενικά ολόκληρο το αντιμνημονιακό
μπλοκ.
Κατηγορούν ως ηθικό αυτουργό όποιον
τολμά να μιλά για «εγκληματίες»,
«πουλημένους», «προδότες», «γερμανοτσολιάδες»
κ.λπ. Με αφορμή σχόλια σαν του δημοσιογράφου
Φιλιππάκη, ανοίγουν κύκλο ποινικών
διώξεων ενάντια σε όποιον τολμά να
εκφράσει το δικαιολογημένο μίσος του
κατά των πρωταγωνιστών των Μνημονίων.
Στον κύκλο αυτό των διώξεων πρωτοστατεί
το… έτερον ήμισυ του Παπαδήμου, ο άλλος
αρχιτραπεζίτης, ο Στουρνάρας.
Μιλούν
δε όλοι αυτοί ψευδώς για «δολοφονική
επίθεση» κατά του Παπαδήμου, τη στιγμή
που είναι γνωστό ότι επρόκειτο απλώς
για μια θορυβώδη «στρακαστρούκα», με
σκοπό τον εντυπωσιασμό.
Η
λυσσαλέα αυτή αντίδραση δεν είναι
τυχαία. Εκφράζει
το φόβο τους απέναντι στη μεγάλη
πλειοψηφία της κοινωνίας,
η οποία, παρόλο που αυτή τη στιγμή δεν
βγαίνει στους δρόμους, μέσα της δεν
αποδέχεται τη σφαγή που έχει υποστεί
στα δικαιώματα και τα εισοδήματά της,
και μισεί όλο και πιο βαθιά τους δυνάστες
της, έτοιμη να εκδηλώσει την οργή της
με την πρώτη ευκαιρία.
Όσο
για τον Λουκά Παπαδήμο, δεν πρέπει να
ξεχνάμε τον βίο και την πολιτεία του.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια, ως
διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος,
έλεγε ότι «οι
Έλληνες πρέπει να μάθουν να δουλεύουν
περισσότερο και να ζουν φτωχότερα».
Υπήρξε δηλαδή όχι μόνο εφαρμοστής αλλά
και πρόδρομος των μνημονίων. Και
φυσικά, ως δοτός πρωθυπουργός, τον οποίο
διόρισε απευθείας η μεγαλοαστική τάξη
χωρίς να τον ψηφίσει ο ελληνικός λαός,
έσπευσε να υλοποιήσει τις απόψεις του
μέσω των μνημονίων, μεταξύ άλλων
περικόπτοντας
κατά 22% τον κατώτατο μισθό και βουλιάζοντας
τα ασφαλιστικά ταμεία με το PSI.
Το πιο
εξοργιστικό δε είναι ότι αυτόν τον δήμιο
του ελληνικού λαού, που στο κάτω κάτω
δεν έχει να επιδείξει και κανένα
πνευματικό έργο, το έκαναν… πρόεδρο
της Ακαδημίας Αθηνών, του υποτιθέμενου
ανώτατου πνευματικού θεσμού της χώρας!
Επειδή
λοιπόν η ατομική τρομοκρατία –είτε
αληθινή είτε προβοκατόρικη– δεν θα
πάψει να υπάρχει, θα πρέπει να είμαστε
προετοιμασμένοι να αντιδράσουμε με
γρήγορα αντανακλαστικά στις προσπάθειες
εκμετάλλευσής της. Δεν
θα πρέπει σε καμία περίπτωση να ανεχθούμε
την απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου,
την ένταση της καταστολής, την ποινικοποίηση
της άποψης και τη δυσφήμηση των κινημάτων
αντίστασης.
Και
ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς η ατομική
τρομοκρατία ποτέ δεν έλυσε κανένα
πρόβλημα, δεν θα πρέπει να εναποθέσουμε
καμία ελπίδα σε κανέναν «Ρομπέν των
Δασών». Αν εμείς οι ίδιοι δεν εγκαταλείψουμε
τη λογική της ανάθεσης προς πάσης φύσεως
«σωτήρες», δεν συνεννοηθούμε μεταξύ
μας, δεν οργανωθούμε και δεν βγούμε
ανοιχτά στους δρόμους, δεν θα κερδίσουμε
τίποτα.
Βασίλης
Παπανικολάου
