Η ιστορία με το Κατάρ
αποδεικνύει τον αδίστακτο χαρακτήρα
που θα πάρουν οι ιμπεριαλιστικοί
ανταγωνισμοί στην εποχή μας.
Το Κατάρ είναι ένα
τεχνητό κρατίδιο του Περσικού Κόλπου,
όπου μόλις 300.000 κάτοικοι είναι πολίτες
(η φυλή του εμίρη) και άλλα 2 εκατομμύρια
είναι εισαγόμενοι εργάτες χωρίς
δικαιώματα, από φτωχές μουσουλμανικές
χώρες. Αυτό το τεχνητό κρατίδιο, όμως,
έχει τα τρίτα μεγαλύτερα
αποθέματα
φυσικού αερίου στον κόσμο, και με τα
κέρδη από αυτά είχε αγοράσει μερίδια
σε πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες
(και γερμανικές: Deutsche
Bank, Siemens,
Volkswagen κ.λπ.). Επίσης, το
Κατάρ είχε αναπτύξει καλές σχέσεις με
το σιιτικό Ιράν και στενότατες με την
Τουρκία του Ερντογάν.
Επομένως οι Αμερικανοί
είχαν λόγο να το χτυπήσουν, για να
«μαζευτούν» Ευρωπαίοι, Ιράν και Ερντογάν.
Ταυτόχρονα ήταν μια ευκαιρία για τους
Αμερικανούς να «καλλωπίσουν» λίγο και
το προφίλ των τοπικών συμμάχων τους
(Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία κ.λπ.) ενόψει
μεγάλων ανακατατάξεων στην περιοχή.
Έτσι όλοι αυτοί κατήγγειλαν το Κατάρ
για χρηματοδότηση των τζιχαντιστών, το
απομόνωσαν τελείως και το απειλούν
ακόμα και με στρατιωτική επέμβαση. Τους
τζιχαντιστές, βέβαια, τους χρηματοδοτούν
και οι Σαουδάραβες. Οι Σαουδάραβες
φρόντισαν, όμως, να εξαγοράσουν την
ανοχή των Αμερικανών με 350 δις δολάρια
(αγορές νέων όπλων και επενδύσεις στις
ΗΠΑ). Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα στην
πολύπαθη αυτή περιοχή…
Π.Δ.
