Τα
«Paradise Papers» και η παγκόσμια καπιταλιστική
συνωμοσία γενικευμένης φοροδιαφυγής
 |
Τον πλούτο που
παράγει η παγκόσμια εργατική μας τάξη οι καπιταλιστές
τον μεταφέρουν σε
εξωχώριους «παραδείσους», για να τον ξεκοκαλίσουν
με την ησυχία τους, χωρίς
ενοχλήσεις από φορολογικές ή άλλες αρχές…
|
Γνωρίζοντας ότι η διαφθορά είναι σύμφυτη
με το καπιταλιστικό σύστημα, από το οποίο παράγεται και αναπαράγεται, μια και
το κέρδος είναι η μόνη ηθική του, καμία έκπληξη δεν μας προξενούν οι
καινούργιες «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις για τα «Paradise Papers». Διέρρευσε,
όλως τυχαίως..., τεράστιος όγκος εγγράφων στα οποία περιγράφονται λεπτομερώς οι
υπεράκτιες δραστηριότητες της παγκόσμιας παρασιτικής (οικονομικής και
πολιτικής) ελίτ για την αποφυγή φόρων. Τρανταχτά ονόματα εταιρειών (Amazon, Nike), πολιτικών,
διασημοτήτων, η βασίλισσα της Αγγλίας, υπουργοί του Τραμπ, 230 ονόματα Ελλήνων,
μεταξύ των οποίων ο Φωκίων Καραβίας της Eurobank, ο Αλαφούζος, ο
Βαρδινογιάννης, η Μαρέβα Μητσοτάκη-Γκραμπόφσκι, ο Ρέστης, φιγουράρουν στον
κατάλογο των «Paradise Papers».
21 τρις δολάρια υπολογίζεται ότι είναι
κρυμμένα σε offshore εταιρείες στους φορολογικούς παραδείσους. Με
τα ακίνητα, τα σκάφη αναψυχής και άλλα περιουσιακά στοιχεία, ο κρυφός πλούτος μπορεί να φτάνει και τα 32
τρις δολάρια!
Πρόκειται για έναν ακόμα τρόπο που
χρησιμοποιούν οι πλούσιοι της γης για να αποφύγουν τις φορολογικές τους
υποχρεώσεις. Δεν τους φτάνουν, δηλαδή, οι
θεσμοθετημένες φοροαπαλλαγές για τις οποίες μεριμνούν οι αστικές τους
κυβερνήσεις. Στην Ε.Ε. οι επιχειρήσεις
φορολογούνται με 2,7% του ΑΕΠ, όταν τα φορολογικά έσοδα βρίσκονται στο 40% του
ΑΕΠ. Στην Ελλάδα λιγότερο από το 5% των κρατικών εσόδων αφορά στους επιχειρηματικούς
ομίλους. Οι εφοπλιστές έχουν πλήρη φορολογική ασυλία, ενώ οι επιχειρηματικοί
όμιλοι στο όνομα της «ανάπτυξης» και των «επενδυτικών προγραμμάτων» καταβάλλουν
ελάχιστους φόρους.
Εκτός από την ασύλληπτη φοροαποφυγή,
το άλλο σημαντικό που αναδεικνύεται από τη διαρροή των «Panama
Papers»
18 μήνες πριν και των «Paradise Papers» τώρα, μέσα από το… ποιος αποκαλύπτει
και ποιος αποκαλύπτεται κάθε φορά, είναι το αδιέξοδο της τεράστιας
υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και κυρίως η
όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Βροχή οι καταγγελτικές δηλώσεις από
κυβερνώντες και, συστημικά ιδίως, κόμματα σε ολόκληρο τον κόσμο, που «καταδικάζουν»
τη φοροδιαφυγή. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι εκκλήσεις για «αυστηρότερη
εφαρμογή των νόμων» και «μέτρα καταπολέμησης» από τα νεοφιλελεύθερα ΜΜΕ. Την
αποκάλυψη των «Paradise Papers»
την έκανε η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung. Τι θέλουν να μας πουν; Ότι
υπάρχουν «έντιμοι» (αυτοί που πληρώνουν φόρους) και «ανέντιμοι» (αυτοί που
φοροαποφεύγουν) καπιταλιστές; Αναμφίβολα, το υποκριτικό τους ταλέντο έχει υψηλό
επίπεδο! Αυτοί που, με το πρόσχημα ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», πετσόκοψαν μισθούς
και συντάξεις, αύξησαν τη φορολογία σε μισθωτούς και μικρομεσαίους, έκαναν
περικοπές στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση, ξερίζωσαν εργασιακά
δικαιώματα χρόνων, φόρτωσαν στην πλάτη μας τα μνημόνια, στήνουν «παραδείσους»
εργασιακής εκμετάλλευσης, αυτοί ταράχθηκαν με τα «Paradise Papers»! Οι Μαρξ-Ένγκελς
έγραψαν στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο: «Η σύγχρονη κρατική εξουσία είναι μονάχα
μια επιτροπή που διαχειρίζεται τις κοινές υποθέσεις της αστικής τάξης στο σύνολό
της». Αυτό είναι τόσο αληθινό όσο ήταν και πριν από 170 χρόνια που το έγραψαν.
Σαφώς
και υπάρχουν λεφτά! Λεφτά που βγήκαν από την εκμετάλλευση του κόσμου της μισθωτής
εργασίας. Ο πλούτος των τρις που είναι κρυμμένος στους φορολογικούς παραδείσους
και στο τραπεζικό σύστημα είναι ο δικός μας πλούτος. Είναι ο πλούτος που έχει
παραχθεί από την εργατική τάξη όλου του κόσμου και που τον καρπώνονται μια χούφτα
παράσιτα. H οργάνωση Oxfam δήλωσε
ότι 8 άνθρωποι στον κόσμο διαθέτουν πλούτο όσο 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι!
Να
απαλλοτριωθούν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις που φοροαποφεύγουν και να τεθούν
υπό εργατικό έλεγχο. Να καταργηθούν όλες οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το
κεφάλαιο. Απαγόρευση των εξωχώριων εταιρειών, άρση του τραπεζικού και εμπορικού
απορρήτου. Είναι ευκαιρία για την εργατική τάξη, 100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή
Επανάσταση του 1917 και το φωτεινό παράδειγμα των Μπολσεβίκων, να αξιοποιήσει
αυτές τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις προς όφελος της ιστορικής αποστολής της.
Όλγα
Στεφανίδου
