Η ανακύκλωση στην
πηγή και η απομάκρυνση των ιδιωτών κερδοσκόπων είναι βασικές αρχές μιας
βιώσιμης πολιτικής για τα απορρίμματα
 |
Επικίνδυνες
για το περιβάλλον και την υγεία μας χωματερές, σε συνδυασμό με την
ιδιωτικοποίηση, έχουν μετατρέψει τα σκουπίδια σε μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα,
ενώ
θα μπορούσαν να είναι ένας πολύτιμος πόρος
|
Το
ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων θα έρχεται και θα επανέρχεται ως
ακανθώδες ζήτημα στο προσκήνιο, όσο ακολουθούνται οι φιλο-εργολαβικές πολιτικές
της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων αγαθών. Οι αρχικές εξαγγελίες της κυβέρνησης
του ΣΥΡΙΖΑ και της περιφερειάρχη κ. Δούρου για ένα δημόσιο σύστημα διαχείρισης
των απορριμμάτων με κοινωνικό χαρακτήρα αποδείχθηκαν προπέτασμα καπνού, για να
συνεχίσουν το εγκληματικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αφού βέβαια προηγουμένως
απαξιώθηκαν μεθοδευμένα και διαλύθηκαν
οι δημοτικές υπηρεσίες καθαριότητας, με απολύσεις και ελαστικοποίηση των σχέσεων
εργασίας, και άφησαν να γιγαντωθεί το πρόβλημα των απορριμμάτων – πάγια
τακτική που ανοίγει την πόρτα στους ιδιώτες εργολάβους για να «σώσουν» την
κατάσταση.
Κάθε
τόσο, ιδιαίτερα την περίοδο του καλοκαιριού, που αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός
των επισκεπτών, αυξάνονται κατακόρυφα και τα σκουπίδια στους δρόμους,
καταδεικνύοντας για πολλοστή φορά το μέγεθος του προβλήματος. Πρόσφατα, μέσα
στον Ιούνιο, η Κέρκυρα πνίγηκε στα
σκουπίδια της. Με μια Τοπική Αυτοδιοίκηση η οποία, ενώ γνωρίζει ότι ο ΧΥΤΑ στο
Τεμπλόνι έχει φρακάρει, αφού τον χρησιμοποιεί με όρους χωματερής, και ότι η
περιοχή έχει επιβαρυνθεί σοβαρά, όχι μόνο δεν έκανε κάτι για να δώσει μια
οριστική λύση, αλλά δρομολογεί το άνοιγμα του ΧΥΤΑ της Λευκίμμης και την
παράδοσή του στους εργολάβους που καραδοκούν! Οι κάτοικοι της περιοχής εδώ και
20 ημέρες είναι αποκλεισμένοι από τα ΜΑΤ, για να μπορούν ανεμπόδιστα να
ξεφορτώνονται τα σκουπίδια στον ΧΥΤΑ. Και στα χωράφια τους μόνο με άδεια από
την αστυνομία μπορούν να πάνε!
Στον
Βόλο, οι κάτοικοι είναι ανάστατοι ύστερα
από την αδειοδότηση στην τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ για την καύση 200.000
τόνων σκουπιδιών ετησίως σε μορφή RDF. Ο διοικητής του
Νοσοκομείου Βόλου παρέθεσε 22 διεθνείς μελέτες, από το 1989 έως το 2017,
σχετικά με την καύση RDF, που αποδεικνύουν
ότι αυξάνεται η θνησιμότητα και στους εργαζόμενους στα εργοστάσια καύσης αλλά
και στους περιοίκους, εξαιτίας των επικίνδυνων ουσιών που εκλύονται στην
ατμόσφαιρα από την καύση. Τη δε καρκινο-χωματερή της Φυλής, που εδώ και 50 χρόνια δέχεται τα σκουπίδια του Λεκανοπεδίου
της Αττικής, αντί να την κλείσουν, όπως είχαν δεσμευθεί η κ. Δούρου και η
κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισαν να την επεκτείνουν κιόλας, ώστε να μπορεί να
δεχθεί αλλά 1.600.000 κυβικά στο ήδη αποκατεστημένο τμήμα, δηλαδή στην παλιά
χωματερή. Οι τελευταίες μελέτες στην περιοχή είναι άκρως εφιαλτικές. Όλοι οι ρύποι, στον αέρα, στο έδαφος, στα
υπόγεια ύδατα, είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια, ενώ υπέρμετρη είναι η αύξηση
νεοπλασιών με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής.
Οι επιστήμονες του «Δημόκριτου», σε μετρήσεις υπόγειων υδάτων τον Μάιο, βρήκαν
ότι το επικίνδυνο εξασθενές χρώμιο έφθανε τα 510 μg/l, ενώ το όριο που ισχύει για το πόσιμο νερό είναι
μόλις 50μg/l!
Την
ίδια στιγμή, στη Νορβηγία η αποκομιδή
των απορριμμάτων περνάει ξανά στους δήμους, αφού ο εργολάβος που είχε
αναλάβει τη διαχείριση σε 140 δήμους… φαλίρισε. Ως κίνητρα για την
επαναδημοτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων αναφέρονται τα εξής:
· Ο δημοτικός χαρακτήρας επιτρέπει μακροχρόνιο σχεδιασμό
και επενδύσεις, αντί του βραχυπρόθεσμου οφέλους και σχεδιασμού επί
συγκεκριμένου σκοπού, που ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα.
· Παραμένει η τεχνογνωσία στις δημοτικές υπηρεσίες.
· Εξασφαλίζονται μόνιμες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς
αμοιβές.
· Κατανέμονται δίκαια τα βάρη σε όλες τις περιοχές, με
έμφαση στην πρόληψη, την ανάκτηση και την επαναχρησιμοποίηση με προδιαλογή
υλικών και κομποστοποίηση.
· Τα «σκουπίδια» ουσιαστικά δεν είναι απορρίμματα, είναι
υλικά προς αξιοποίηση και κατά συνέπεια πόρος δημιουργίας εισοδήματος, που
πρέπει να επιστρέφει στο κοινωνικό σύνολο.
Όλγα Στεφανίδου
