 |
Στο σκίτσο ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ονειρεύεται
περικύκλωση της
Ευρώπης από τα τρένα που θα μεταφέρουν
κινεζικά προϊόντα
|
Σε προηγούμενα άρθρα μας έχουμε καταδείξει τις
αρνητικές επιπτώσεις που έχει για τις οικονομίες των περισσότερων χωρών η συνεργασία με τον κινέζικο καπιταλισμό,
τα φτηνά προϊόντα του οποίου πλημμυρίζουν την εγχώρια αγορά και καταστρέφουν την
εγχώρια παραγωγή. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Το όραμα της Κίνας για τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού»
περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τεράστιου δικτύου σιδηροδρόμων, αυτοκινητοδρόμων,
αγωγών ενέργειας και άλλων δικτύων, τόσο προς τα δυτικά της Κίνας, μέσω των
ορεινών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών, με τελική κατεύθυνση την Κεντρική Ευρώπη,
όσο και προς τον νότο, το Πακιστάν, την Ινδία και την Νοτιοανατολική Ασία. Ένα
τέτοιο δίκτυο θα διευρύνει τη διεθνή χρήση του κινεζικού νομίσματος, του γιουάν,
ενώ, εκτός από την υποδομή, η Κίνα σχεδιάζει να κατασκευάσει 50 ειδικές οικονομικές ζώνες, σύμφωνα
με το πρότυπο της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης του Σεντσέν. Και μπορεί αρκετές
αναπτυσσόμενες χώρες να χρειάζονται νέες υποδομές, για ορισμένες όμως από αυτές
οι εν λόγω επενδύσεις είναι θηλιά στο
λαιμό τους, αφού πρέπει να χρεωθούν με τεράστια ποσά (από κινεζικές
τράπεζες) ώστε να χρηματοδοτήσουν τα έργα! Για παράδειγμα, όταν η Σρι Λάνκα προσπάθησε
να επαναδιαπραγματευθεί το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των έργων, οι Κινέζοι απαίτησαν να τους παραχωρηθεί ένα
από τα σημαντικότερα λιμάνια της χώρας. Το ίδιο συνέβη στη Μαλαισία και τις
Μαλδίβες, ενώ στο Πακιστάν ψάχνουν δάνεια από τη Σαουδική Αραβία, το Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο ακόμα και από… την Κίνα για να ξεπληρώσουν τις κινεζικές
τράπεζες!
Οι
μπίζνες του κινεζικού καθεστώτος δεν είναι μια φιλανθρωπική ιστορία – κάτι που
άλλωστε ισχύει για κάθε καπιταλιστική χώρα. Από την άλλη, οι οικονομικοί
ανταγωνισμοί της Κίνας με την Ε.Ε. σίγουρα θα ενταθούν, με τη Γερμανία να
αρχίζει να νιώθει ότι απειλείται η οικονομική της κυριαρχία μέσα στην «αυλή»
της, ενώ ταυτόχρονα βάλλεται και από τις ΗΠΑ. Χαρακτηριστική, όμως, είναι και η
προσπάθεια του ελληνικού καπιταλισμού και της κυβέρνησης Τσίπρα να πατήσει σε
δύο βάρκες (ΗΠΑ-Κίνα), κάτι που δεν μπορεί να έχει μέλλον, αφού σε έναν σκληρό
ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό δεν μπορείς να είσαι και με τον αστυφύλακα και με
τον χωροφύλακα!
Γιάννης Τριανταφύλλου
