Ένα μεγάλο συνέδριο για τον
«ιστορικό υλισμό» έλαβε χώρα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στις 2 με 5 Μαΐου, με 400
εισηγητές, από διάφορες χώρες. Αν και δεν έχουμε σχέση με τον ακαδημαϊκό
μαρξισμό, δεν θεωρούμε κακό πράγμα τη μελέτη και συζήτηση γύρω από τον μαρξισμό
και από ακαδημαϊκή σκοπιά. Υπό προϋποθέσεις, κάτι έχει και αυτή να προσφέρει.
Το πρόβλημα εδώ είναι άλλο. Ότι το συνέδριο διοργανώθηκε με την υποστήριξη του
Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ. Το οποίο καπηλεύεται κατά αισχρό τρόπο το όνομα
της μεγάλης Γερμανίδας επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ, αφού επιδοτείται από
το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας! Δηλαδή, επιδοτείται από το ίδιο αυτό
αστικό κράτος όργανα του οποίου θανάτωσαν με φριχτό τρόπο τη μεγάλη
κομμουνίστρια ηγέτιδα.
Τώρα τι σόι «υποστήριξη» μπορεί να δίνει ένα τέτοιο
ίδρυμα στις μαρξιστικές ιδέες, όλοι καταλαβαίνουμε… Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο
ζήτημα. Δεν είναι το μόνο μεγάλο «μαρξιστικό» συνέδριο που έγινε την τελευταία
περίοδο στην Αθήνα. Εκατοντάδες διανοούμενα στοιχεία της εγχώριας «αριστεράς»,
όλων των αποχρώσεων, ξοδεύουν ατέλειωτες εργατο-ώρες σε ακαδημαϊκές συζητήσεις
και γενικά σε διαδικασίες που εξελίσσονται μακριά απ’ τους εργαζόμενους… την
ίδια στιγμή που στο ζωντανό κίνημα, στη ζωντανή ταξική πάλη παρατηρείται
τραγική έλλειψη πρωτοπόρων-κατηρτισμένων αγωνιστών που θα αφοσιωθούν στην
αφύπνιση και οργάνωση της εργατικής μας τάξης.
Π.Δ.
