Διατίμηση: Η μόνη λύση για την ακρίβεια

 

Οι επιχειρηματίες βρίσκουν αφορμή τη γενικότερη
κατάσταση, και ανεβάζουν κι άλλο τις τιμές, από
καθαρή κερδοσκοπία

Σύμφωνα με στοιχεία από διεθνείς οργανισμούς, ο παγκόσμιος δείκτης τιμών είναι στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δέκα χρόνων. Αυτό οφείλεται κατ’ αρχάς στην αύξηση των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας (στην Ελλάδα έως 133% στο φυσικό αέριο, 18,9% στον ηλεκτρισμό σε σχέση με πέρυσι). Αυτό δημιουργεί με τη σειρά του αυξήσεις στο κόστος παραγωγής, αλλά και μεταφοράς των εμπορευμάτων (το κόστος της μεταφοράς διά θαλάσσης επταπλασιάστηκε). Αυξήθηκαν οι τιμές σε πρώτες ύλες όπως σίδηρος, χαλκός, ξυλεία, πλαστικά, πετρέλαιο και τα παράγωγά του π.χ. καύσιμα, που αυξήθηκαν ως και 50%. Στη χώρα μας οι τιμές στα είδη διατροφής αυξάνονται ανεξέλεγκτα (π.χ. λάδι, νωπά λαχανικά, κρέας, κ.λπ.).

Σύμφωνα και πάλι με παλιότερη έρευνα του ΟΗΕ, ο πλανήτης μας έχει αποθέματα να θρέψει τον διπλάσιο πληθυσμό από τον σημερινό. Η τεχνολογία και επιστημονική έρευνα είναι σε τόσο υψηλό σημείο εξέλιξης, που, σε συνδυασμό με μια σωστή χρήση των πόρων, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες επάρκειας και ευημερίας για όλο τον κόσμο. Κάτι τέτοιο όμως στον καπιταλισμό δεν γίνεται. Ένα γερασμένο και παρηκμασμένο σύστημα που ο κύριος άξονάς του είναι η εκμετάλλευση των πόρων μόνο για το κέρδος των λίγων. Ένα σύστημα που στην παρακμή του προσπαθεί να επιβάλει τους όρους ζωής και εργασίας που υπήρχαν στην αρχή της ύπαρξής του. Δηλαδή, φτώχεια, μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς, στέρηση δικαιωμάτων ελευθερίας και έκφρασης. Κοντά σε αυτά, προστίθεται και η αναρχία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που τη βλέπουμε ιδίως σε ό,τι αφορά τις εφοδιαστικές αλυσίδες μετά την επιδημία.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι, για άλλη μια φορά, δοκιμάζονται σκληρά, βλέπουν τα ήδη μειωμένα εισοδήματα τους να μην μπορούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Ο αγώνας για τη διατίμηση των βασικών αγαθών είναι αναγκαίος και επιτακτικός. Μόνο η διατίμηση μπορεί να σώσει τα νοικοκυριά από την επίθεση της ακρίβειας και να δώσει μια ανάσα στους εργαζόμενους. Μέσα από οργανώσεις καταναλωτών, από σωματεία, από συλλογικότητες, να παλέψουμε για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας. Διατίμηση στα βασικά προϊόντα, πάταξη της αισχροκέρδειας με συνεχείς ελέγχους και από ενώσεις καταναλωτών, ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής. Μόνο έτσι θα αντιστρέψουμε τους όρους φτώχειας που προσπαθούν να μας επιβάλουν.

 

Μαρία Καράβολα