Κλιματικός νόμος «Πράσινες» μπίζνες με έξοδα του λαού

Οι «πράσινες» επενδύσεις σημαίνουν ... λεφτόδεντρα για το

κεφάλαιο και χαράτσωμα για τον λαό. Και ακριβώς για αυτό

ωφελούν τελικά και το περιβάλλον

Ψηφίστηκε τον Μάιο από τη Βουλή ο νέος κλιματικός νόμος, που έχει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 καθώς και μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα για τη χώρα μας έως το 2050.

Με τον νόμο οι πράσινες «επενδύσεις» γίνονται υποχρεωτικές. Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται πως σταδιακά, από το 2026, τα νέα αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν θα είναι ηλεκτρικά, και από το 2030 θα περάσουμε στην εποχή της αποκλειστικά ηλεκτρικής αυτοκίνησης. Όμως, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι πολύ ακριβότερα από τα συμβατικά, καθώς απαιτούν και σπάνιες πρώτες ύλες, καθιστώντας το αυτοκίνητο είδος πολυτελείας, για «λίγους και εκλεκτούς», αφήνοντας εκτός τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων.

Επιπλέον, το φυσικό αέριο, αν και πανάκριβο, γίνεται σταδιακά υποχρεωτικό, με την απαγόρευση νέων καυστήρων πετρελαίου από 1η Ιανουαρίου 2025. Θεσπίζονται διατάξεις για υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ηλιακής ενέργειας, γεγονός που θα αυξήσει το κόστος της στέγασης και θα εξαρτήσει όσους κατοικούν στα αντίστοιχα κτίρια από τις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας.  

Ακόμη, η πολιτική της λεγόμενης απολιγνιτοποίησης, δηλαδή η εγκατάλειψη της μοναδικής πηγής που μπορεί να εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια, εν μέσω μάλιστα της ενεργειακής κρίσης, μπαίνει από 1η Ιανουαρίου του 2029 σε πλήρη εφαρμογή, ώστε να τοποθετηθούν κερδοφόρα οι πανάκριβες ΑΠΕ και το πανάκριβο εισαγόμενο φυσικό αέριο. Επιπλέον, ο νέος νόμος επιβάλλει πανάκριβες αντικαταστάσεις εξοπλισμού και μεθόδων παραγωγής σε όλες τις επιχειρήσεις, σε όφελος φυσικά των μεγάλων, που μπορούν να αντεπεξέλθουν καλύτερα στον ανταγωνισμό, και εις βάρος των μικρών επιχειρήσεων. Επίσης, οι κρατικές υποδομές, ιδίως των δήμων, θα πρέπει να αναβαθμιστούν ενεργειακά, κάτι που τελικά θα μεταφερθεί, με τα ανταποδοτικά τέλη ή την κρατική φορολογία, στις πλάτες των εργαζομένων.

Απέναντι σε αυτή την «πράσινη» πολιτική που είναι υποταγμένη σε ιδιωτικά συμφέροντα και στην κερδοσκοπία, πρέπει να προτάξουμε έναν κεντρικό σχεδιασμό που θα μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών για να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες και να προστατεύσει πραγματικά το περιβάλλον. Που θα διασφαλίσει, ταυτόχρονα, την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την ασφάλεια των εργαζομένων και την υγεία των κατοίκων.

 

Γιάννης Τριανταφύλλου