Ισπανία: Σε απεργία κατέβηκαν στις 22 Μαρτίου οι τραπεζοϋπάλληλοι της χώρας, διεκδικώντας αυξήσεις. Οι τράπεζες και στην Ισπανία έχουν μεγάλα κέρδη, αλλά παρ’ όλα αυτά προτείνουν αυξήσεις μικρότερες του 3% ετησίως.
Γαλλία: Σε 24ωρη απεργία κατέβηκαν οι εκπαιδευτικοί της χώρας στις 2 Απριλίου, διεκδικώντας αυξήσεις, προσλήψεις και κυρίως να μην ισχύσει η αντιδραστική «μεταρρύθμιση» βάσει της οποίας οι μαθητές της μέσης εκπαίδευσης θα χωριστούν σε τμήματα ανάλογα με την επίδοσή τους. Οι εκπαιδευτικοί χαρακτηρίζουν αντιπαιδαγωγικά αυτά τα μέτρα και προειδοποιούν ότι πρόκειται για «διαλογή με βάση ταξικά κριτήρια».
Αργεντινή: Χιλιάδες εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσηςκατέβηκαν σε απεργία στις 4 Απριλίου διεκδικώντας αυξήσεις για να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό που κινείται στο ασύλληπτο 288%. Την επόμενη μέρα απήργησαν οι εργαζόμενοι σε διαφόρους κλάδους του δημοσίου, με αίτημα να σταματήσουν οι μαζικές απολύσεις που έχει ξεκινήσει ο ακροδεξιός πρόεδρος Μιλέι. Στις 11 Απριλίου απήργησαν οι οδηγοί των αστικών λεωφορείων.
Ιταλία: Χιλιάδες εργάτες του εργοστασίου Mirafiori της FIAT απήργησαν και κατέβηκαν σε διαδήλωση στο Τορίνο στις 12 Απριλίου. Η FIAT (όπως και οι γαλλικές Peugeot και Citroen) ανήκει πλέον στην αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Stellantis (τέως Chrysler), η οποία προωθεί ένα πλάνο απολύσεων και μειώσεων μισθών σε όλες τις θυγατρικές της ανά τον κόσμο. Για να μην υπάρχουν και αυταπάτες πού πάνε τα λεφτά από τέτοια πλάνα μαζικών περικοπών, η Stellantis αύξησε τις ετήσιες αποδοχές του διευθύνοντος συμβούλου της στα 38,75 εκατ. δολάρια!
Από τη σύνταξη
