Χαμηλές συντάξεις και αυξημένες υποχρεώσεις καταργούν το δικαίωμα στην ξεκούραση
 |
| Όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι αναγκάζονται να δουλεύουν γιατί δεν «βγαίνουν» με τη σύνταξή τους. Αυτή η κατάσταση δεν θα βγάλει τίποτα καλό για τους ίδιους, το συνταξιοδοτικό σύστημα και την κοινωνία. |
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πανηγυρίζει για το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι συνεχίζουν να εργάζονται. Θεσμοθετήθηκε νέο πλαίσιο απασχόλησης συνταξιούχων που τους δίνει κίνητρα για επιστροφή στον εργασιακό τους βίο, πίσω ξανά στη δουλειά. «Ενεργός γήρανση» έχει χαρακτηριστεί αυτό από τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ, για να μας πείσουν πόσο… ευχάριστο και αναζωογονητικό είναι το να δουλεύεις μέχρι να πεθάνεις. Έως τα τέλη του 2023 η σύνταξη του συνταξιούχου που εργαζόταν μειωνόταν κατά 30% (μέχρι το 2019 το ποσοστό αυτό ήταν 60%), από 1/1/2024 όμως παίρνει ολόκληρη τη σύνταξή του. Αντ’ αυτού επινόησαν έναν μη ανταποδοτικό πόρο-χαράτσι ύψους 10% επί του μισθού τους, δηλαδή μια εισφορά η οποία, προφανώς, θα χρησιμοποιηθεί για σκοπούς φιλικούς προς το κεφάλαιο.
Όλοι οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι είναι υποχρεωμένοι να μπουν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΕΦΚΑ και να κάνουν τη δήλωση απασχόλησης. Η πλατφόρμα άνοιξε τον Φεβρουάριο και από τον ρυθμό που γίνονται οι εγγραφές εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2024 οι εγγραφές θα ξεπεράσουν τις 200.000. Όποιος εντοπίζεται ότι δεν έχει μπει στην πλατφόρμα και δεν έχει κάνει τη δήλωση απασχόλησης στον ΕΦΚΑ επιστρέφει τις συντάξεις ενός έτους. Κι εδώ τρομοκρατία.Γιατί όμως επιστρέφουν στη δουλειά οι συνταξιούχοι; Οι κύριες αιτίες είναι: 1) Η συνταξιοδοτική φτώχεια,που είναι αποτέλεσμα των τεράστιων μνημονιακών περικοπών και του παγώματος των αυξήσεων στις συντάξεις, αρχής γενομένης από το 2011, που συνεχίστηκε με τους νόμους Κατρούγκαλου (2016) και Βρούτση (2020). 2) Η ακρίβεια που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και η αδυναμία των περισσότερων συνταξιούχων να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και να ζήσουν αξιοπρεπώς. 3) Η επιστροφή στην οικογενειακή εστία πολλών παιδιών, λόγω των χαμηλών αμοιβών, της ανεργίας και των υψηλών ενοικίων. Αντί λοιπόν να αυξήσουν τις συντάξεις, να ξαναδώσουν τα δώρα και τον ΕΚΑΣ (Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων), να καταργήσουν την ΕΑΣ (Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων), την προσωπική διαφορά του νόμου Κατρούγκαλου, την παρακράτηση 6% υπέρ υγείας, αντί να δημιουργήσουν κίνητρα να ανακοπεί η μετανάστευση και να επιστρέψει όλη η νέα γενιά των Ελλήνων που μετανάστευσε στο εξωτερικό για καλύτερες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς, αντί τέλος να δώσουν κίνητρα για αυξήσεις των γεννήσεων, μετακυλίουν το κόστος του δημογραφικού και της μνημονιακής καταστροφής του εργατικού δυναμικού στους συνταξιούχους. Η επιστροφή των συνταξιούχων στη δουλειά το μόνο που θα φέρει σίγουρα είναι εμπόδιο στην είσοδο νέων σε ηλικία εργαζομένων, άρα ενίσχυση της ανεργίας και της μετανάστευσης της νεολαίας καθώς και πτώση της παραγωγικότητας. Οδηγεί, επίσης, με μαθηματική ακρίβεια στην περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με βάση και το προσδόκιμο ζωής, και στη μείωση των συντάξεων, γιατί, «αν δεν σου φτάνει η σύνταξη, πήγαινε να δουλέψεις».
Εδώ και τώρα πρέπει να απαιτήσουμε: Πλήρη κρατική εγγύηση όλων των κύριων και επικουρικών συντάξεων. Αυξήσεις στις συντάξεις για να μπορούν οι συνταξιούχοι να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κάτι στο οποίο βοηθάει και η τεχνολογική ανάπτυξη. Ο συνταξιούχος έχει δικαίωμα να ξεκουραστεί και να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο του όπως ο ίδιος θέλει. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και την αξιοποίηση των εισφορών προς όφελος των επιχειρηματιών. Να δοθούν κίνητρα ώστε τα νέα ζευγάρια να μείνουν στην Ελλάδα, να ζουν και να δουλεύουν αξιοπρεπώς, να δημιουργήσουν οικογένεια και όχι να μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Να δοθούν κίνητρα ώστε οι συνταξιούχοι να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς με τη σύνταξή τους και όχι κίνητρα για να συνεχίζουν να εργάζονται και μετά τη συνταξιοδότησή τους.
Όλγα Στεφανίδου
