Η θρασύτατη κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει το καταστροφικό της έργο, εφαρμόζοντας πιστά το δόγμα της «όλα είναι μπίζνες»! Κυρίως σε τομείς ευαίσθητους κοινωνικά, όπως υγεία και παιδεία, δείχνει ιδιαίτερο σαδισμό και εμμονή στο να τους διαλύσει τελείως. Προφανής στόχος της είναι να γυρίσουμε στην εποχή των παππούδων και των γιαγιάδων μας, που για να πάει ένα παιδί σχολείο έπρεπε να πληρώσει, ή για να γιατρευτεί ένας άρρωστος έπρεπε να πουλήσει τουλάχιστον το σπίτι του.
Μια εφαρμογή αυτής της αντίληψης στην παιδεία είναι ότι οι σχολικοί χώροι για την κυβέρνηση αποτελούν απλά οικόπεδα και ακίνητα προς οικονομική εκμετάλλευση! Πρόσφατο παράδειγμα, το θέμα που προέκυψε με το 2ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ηρακλείου, όπου μετά από δυναμικό αγώνα γονιών και μαθητών εμποδίστηκε η παραχώρηση της αίθουσας εκδηλώσεων του σχολείου για εκμετάλλευση από ιδιώτη.
Αναρωτιέται κανείς αν οι συγκεκριμένοι τομείς, υγεία και παιδεία, είναι τόσο επικερδείς που να αξίζει να επιμένει τόσο η κυβέρνηση στην ιδιωτικοποίησή τους. Αν η κυβέρνηση ήθελε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, θα ενίσχυε τους παραγωγικούς τομείς της χώρας, όπως βιομηχανία και αγροτικό τομέα. Το θέμα όμως του χτυπήματος της υγείας και της παιδείας είναι καθαρά ιδεολογικό και ταξικό. Το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο νοσοκομείο, οι παροχές υγείας, η κοινωνική ασφάλιση κ.λπ. είναι κατακτήσεις του ελληνικού λαού που έγιναν μετά από μεγαλειώδεις αγώνες. Θέλουν λοιπόν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη οτιδήποτε έχει να κάνει με το αγωνιστικό παρελθόν του ελληνικού λαού.
Μας θέλουν απλούς καταναλωτές ειδών και υπηρεσιών. Για να έχουμε μια αξιοπρεπή και ασφαλή ζωή θα πρέπει να δουλεύουμε όλο και πιο σκληρά, ώστε ο χρόνος να μην είναι ποτέ αρκετός για ξεκούραση, συναναστροφή με άλλους ανθρώπους και δημιουργία οικογενειακών δεσμών. Μας θέλουν να περνάμε τη ζωή μας δουλεύοντας, απομονωμένοι μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή ή κινητού στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μας. Δηλαδή να είμαστε αδύναμοι, εξαρτημένοι και υποταγμένοι στις όλο και αυξανόμενες ανάγκες μας.
Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Όχι μόνο υπερασπιζόμαστε αυτά που κατάκτησαν οι προηγούμενες γενιές, αλλά διεκδικούμε και ακόμα περισσότερα. Είναι τελείως παράλογο μια κοινωνία τόσο εξελιγμένη τεχνολογικά να γυρνάει στον μεσαίωνα. Σε κάθε γειτονιά να γίνουν επιτροπές αγώνα που θα συντονίζουν τις δράσεις των κατοίκων για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των σχολείων, της δημόσιας υγείας (κέντρα υγείας, νοσοκομεία κτλ.), της δυνατότητας για ασφαλή και φθηνή κατοικία, αλλά και ό,τι άλλο βοηθά στην κατάκτηση μιας ανθρώπινης, ελεύθερης και αξιοπρεπούς ζωής.
Μαρία Καράβολα
