 |
Η σωτηρία του λιμανιού
του Πειραιά απ’ τους Κινέζους και τους
εφοπλιστές είναι καθήκον των εργατών
του, όπως και όλης
της ελληνικής εργατικής τάξης
|
Οι
εργαζόμενοι στο λιμάνι του Πειραιά κατάφεραν να υπογράψουν διετή συλλογική
σύμβαση εργασίας με τους ίδιους όρους με αυτούς του 2013. Παρά το ότι υπολείπεται
από τις πραγματικές ανάγκες των εργατών, είναι ένα μικρό θετικό βήμα στον αγώνα
που δίνεται για να μην ξεπουληθεί και το υπόλοιπο λιμάνι στους Κινέζους σταλινο-ιμπεριαλιστές
της COSCO.
Κι αυτό γιατί το ΤΑΙΠΕΔ, το μνημονιακό επιτελείο ξεπουλήματος της δημόσιας
περιουσίας, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κανονικά έπρεπε να έχει κλείσει,
εμπόδιζε αρχικά την υπογραφή της σύμβασης, γιατί θα ήταν υποχρεωτική για τον
αγοραστή. Θεωρούσε, δηλαδή, το ξεπούλημα δεδομένο.
Παράλληλα,
άλλαξε ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ). Το γνωστό ΠΑΣΟΚικό
στέλεχος Γ. Ανωμερίτης, που είχε παίξει καταλυτικό ρόλο στο να σπάσει ο αγώνας
ενάντια στην εισβολή των Κινέζων το 2009, έφυγε και στη θέση του ήρθε ο Γ.
Κούβαρης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στις μεταφορές. Ο τελευταίος εξακολουθεί τις
υποχωρήσεις απέναντι στις πιέσεις της αστικής τάξης, κύρια των εφοπλιστών. Κατέθεσε
προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενάντια στην απόφαση που αυτή έβγαλε και με
την οποία μπλόκαρε τη σύμβαση με τους Κινέζους λόγω προκλητικών φοροαπαλλαγών.
Η
κυβέρνηση δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να συνεχίζει αυτό το διπλό παιχνίδι. Οι
δικαιολογίες ότι ήταν υποχρεωμένη να κάνει την προσφυγή λόγω της ευρωπαϊκής
νομοθεσίας είναι φτηνές. Το να μην
ξεπουληθεί το λιμάνι είναι πάνω απ’ όλα πολιτική απόφαση. Γιατί μια τέτοια
εξέλιξη θα σημάνει την πλήρη κινεζοποίηση της αγοράς, την ολοκληρωτική
καταστροφή της εγχώριας βιοτεχνίας και βιομηχανίας, την επέκταση της
σταλινοκαπιταλιστικής κινεζικής αντεργατικής δικτατορίας, που τώρα βιώνουν οι
300 εργάτες της ΣΕΠ στις δύο προβλήτες του Ικονίου, που ανήκουν στην COSCO. Τα νέα από αυτό το μέτωπο είναι ευχάριστα, καθώς οι λιμενεργάτες έχουν
συστήσει το σωματείο τους και έχουν αρχίσει τις διεκδικήσεις. Όπως και να έχει,
το ζήτημα του να μείνει το λιμάνι του Πειραιά δημόσιο και ελληνικό είναι στα
χέρια των εργαζομένων του. Μόνο ο δικός τους ανυποχώρητος αγώνας μπορεί να
αποκρούσει τα αντεργατικά σχέδια εφοπλιστών και Κινέζων και τις υποχωρήσεις της
κυβέρνησης. Το στοίχημα είναι ανοιχτό και είναι μπροστά μας.
Σ. Κρόκος
