 |
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η φάση της υπερανάπτυξης της
κινεζικής
οικονομίας έχει φθάσει στο όριό της
|
Και ενώ τα βλέμματα όλων
παγκοσμίως είναι στραμμένα στην Ευρώπη και την Ελλάδα, η Κίνα, η δεύτερη
μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη μετά τις ΗΠΑ, βρίσκεται στη δίνη ενός
πρωτοφανούς χρηματιστηριακού κραχ.
Συγκεκριμένα, ένα «τσουνάμι»
ρευστοποιήσεων που άρχισε στις 12 Ιουνίου έχει εξανεμίσει σχεδόν 3 τρισ.
δολάρια από την κεφαλαιοποίηση των κινεζικών μετοχών, που καταγράφουν τις
χειρότερες απώλειες από το 1992, γεγονός που οδήγησε σχεδόν τις μισές εταιρίες
εκτός των κινέζικων χρηματιστηρίων. Αν και είναι εξαιρετικά περιορισμένη η
συμμετοχή ξένων επενδυτών στα κινέζικα χρηματιστήρια, αυτή η ελεύθερη πτώση όχι μόνο πλήττει τις κινεζικές επιχειρήσεις αλλά μπορεί
να μεταδοθεί και στα διεθνή χρηματιστήρια, σε μια εποχή
μάλιστα που η ελληνική κρίση είναι ψηλά ακόμα στην ατζέντα.
Η αρμόδια ρυθμιστική αρχή
της χώρας προανήγγειλε τη διεξαγωγή ερευνών, αν και είναι προφανές ότι έχουμε
το «σκάσιμο» μιας φούσκας, αφού μέσα σε έναν μόλις χρόνο, η αξία των μετοχών είχε
αυξηθεί κατά 150%!
Είναι γνωστό ότι η κινέζικη οικονομία τις τρεις
τελευταίες δεκαετίες βασίστηκε στις εξαγωγές προϊόντων και την κρατική επένδυση
υποδομών, διατηρώντας μισθούς πείνας και χαμηλά τα επιτόκια των κρατικών
τραπεζών. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση
του ΚΚ Κίνας θέλησε να ανεβάσει τη χαμηλή ιδιωτική κατανάλωση, ώστε να
συμβάλλει στη δημιουργία εθνικού πλούτου ανεπηρέαστου από τα σκαμπανεβάσματα
της ζήτησης από το εξωτερικό.. Σκέφτηκαν, λοιπόν, από τη δεκαετία του ’90 και
μετά, να σπρώξουν τον κόσμο να επενδύσει στην αγορά των ακινήτων, με σκοπό να
ανέβει το μέσο εισόδημα των Κινέζων και να αυξήσουν την κατανάλωσή τους. Για 20
χρόνια η αγορά ακινήτων αναπτύχθηκε, αλλά έφτασε σε κορεσμό και, σε συνδυασμό
με την παγκόσμια κρίση του 2008, που μείωσε τις εξαγωγές της χώρας, ώθησε τους Κινέζους
στο χρηματιστήριο, το οποίο είδαν σαν ένα τυχερό παιχνίδι. Η μεγάλη ζήτηση μετοχών από το 2009 έως σήμερα, που δεν συμβάδιζε όμως
πλέον με τον ρυθμό ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας, ο οποίος επιβραδύνθηκε
στο 6,8%, οδήγησε στο σκάσιμο της φούσκας.
Φαίνεται λοιπόν ότι η υπερανάπτυξη του κινέζικου
καπιταλισμού, που έδωσε μια παράταση ζωής στον παγκόσμιο καπιταλισμό, έχει
φτάσει στα όρια της, και αργά η γρήγορα οι συνέπειες θα διαδοθούν και παγκόσμια.
Γιάννης Τριανταφύλλου
