Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Οι αναίσχυντοι προδότες της ΓΣΕΕ

Να τελειώνουμε με τους εξαγορασμένους εργατοπατέρες, ανοιχτούς 
πράκτορες της εργοδοσίας και των ξένων τοκογλύφων…

Τη στιγμή που οι εργοδότες τάχθηκαν μαζικά υπέρ του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, εκβιάζοντας μάλιστα τους εργαζομένους με στάση πληρωμών ή αναγκαστικές άδειες· τη στιγμή που οι εργάτες ήξεραν ότι, αν ψηφιζόταν το «ΝΑΙ», οι κεφαλαιοκράτες, οι τοκογλύφοι και τα λοιπά παράσιτα που ζουν από τον ιδρώτα τους θα ασελγούσαν κανονικότατα πάνω τους με νέα εφιαλτικά μέτρα· τη στιγμή λοιπόν αυτή, η ΓΣΕΕ, που υποτίθεται εκπροσωπεί τους εργαζομένους, τάχθηκε ουσιαστικά υπέρ του «ΝΑΙ», τάχθηκε δηλαδή με το κεφάλαιο, με το μαύρο μέτωπο, με τους «δανειστές»-εκβιαστές. Ούτε καν ψέλλισε μια λέξη για τα μέτρα που έρχονται, για την τρομοκρατία μέσα στους εργασιακούς χώρους, για το εργοδοτικό λοκάουτ. Η απόφαση της αυτή είναι μια κατάπτυστη πράξη προδοσίας.

Η ΓΣΕΕ αποτελεί την πολιτική αστυνομία της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα. Οι γραφειοκράτες-εργατοπατέρες, εκπαιδευμένα μέλη των αστικών κομμάτων τα οποία και υπηρετούν (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ κ.λπ.), καταπνίγουν εδώ και χρόνια την όποια αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων, σπέρνουν την απογοήτευση, υιοθετούν ανοιχτά αντιδραστικές πολιτικές (υπέρ της «αγοράς» και της «ανταγωνιστικότητας») και έτσι εξυπηρετούν τα ουσιαστικά αφεντικά τους, τους εργοδότες. Τα τελευταία όμως πέντε χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας, που η επίθεση της αστικής τάξης εντάθηκε υπέρμετρα, η στάση της ΓΣΕΕ ξεπέρασε κάθε όριο αναισχυντίας. Άφησε την εργατική τάξη αβοήθητη, ασυντόνιστη να αντιμετωπίσει την επέλαση των βάρβαρων μνημονίων. Και τώρα, με την προδοτική της απόφαση για το δημοψήφισμα, ξεπέρασε κάθε όριο!
Βέβαια, το ότι έτσι ξεδιάντροπα πήρε θέση υπέρ του «ΝΑΙ» δεν εξηγείται μόνο πολιτικά… Τα στελέχη της ΓΣΕΕ έχουν και άλλα οφέλη. Είναι γνωστό ότι τα γραφεία της είναι πολύ «φιλόξενος» χώρος για «ευρωπαϊκά προγράμματα»-ΕΣΠΑ, που έχουν γίνει βασική πηγή εσόδων για τους εργατοπατέρες.
Οι νέοι αγώνες που έρχονται απαιτούν πλήρη ρήξη με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάνε στα σωματεία τους, να διώξουν τους ξεπουλημένους γραφειοκράτες και να προχωρήσουν σε πρώτη φάση σε διάφορες μορφές συντονισμού μεταξύ τους (κατά επάγγελμα, κλάδο, τόπο κ.λπ.), ξεκινώντας παράλληλα από τώρα την προσπάθεια για μια νέα οργανωτική δομή του εργατικού κινήματος, που θα είναι πραγματικά όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης.


Μ. Σάκος