Οι
γυναίκες πρέπει να πρωτοστατήσουν στην
πάλη ενάντια στη δημογραφική εξόντωση,
που αποτελεί βασικό στόχο των μνημονίων
 |
| Σαμποτάρουν συνειδητά τις γεννήσεις, γιατί θέλουν απέναντί τους έναν λαό γερασμένο, κουρασμένο, ανήμπορο να αντισταθεί στο οτιδήποτε |
Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, το 2015 ο πληθυσμός της
Ελλάδας σημείωσε καθαρή μείωση, κατά 30.000 άτομα. Η συνεχιζόμενη
μείωση των γεννήσεων εδώ και πολλά χρόνια είναι το αποτέλεσμα εφαρμογής
πολιτικών ενάντια στη μητρότητα, τις γεννήσεις, την οικογένεια. Από το
περίφημο «θα κάνω την Ελλάδα Σουηδία όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών» του
Γιωργάκη Παπανδρέου φτάσαμε στην επιβολή των μνημονιακών μέτρων στα δικαιώματα
των γυναικών.
Αυτή η πρακτική ένα πράγμα κάνει ξεκάθαρο. Ότι οι Έλληνες
καπιταλιστές και οι διάφοροι κατά καιρούς πολιτικοί υπηρέτες τους σε καμία
περίπτωση δεν επιθυμούν την αναπαραγωγή του ελληνικού λαού. Ο
εφιάλτης τους είναι ότι οι νέες γενιές που θα έρθουν, με το δυναμισμό, τη
ζωντάνια και την αγωνιστικότητά τους, θα ξεφορτωθούν ό,τι σάπιο αντιπροσωπεύει
το ήδη γερασμένο σύστημά τους. Γνωρίζουν ότι το σύστημά τους διανύει την
περίοδο της ιστορικής παρακμής του, χωρίς καμία δυνατότητα ουσιαστικής εξέλιξής
του. Το μόνο που ελπίζουν είναι ότι θα κερδίσουν λίγη ακόμη παράταση. Γι’ αυτό
και επιδιώκουν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν τις γεννήσεις. Θέλουν
απέναντί τους ένα λαό γερασμένο και κουρασμένο. Με τα μνημόνια, έκοψαν
τα επιδόματα γάμου και παιδιών από τους μισθούς, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα
και το επίδομα τοκετού, έκοψαν τις παροχές και τις διευκολύνσεις των πολυτέκνων
(μεταγραφές στα πανεπιστήμια, μειωμένα εισιτήρια κ.λπ.), έκαναν τα παιδιά αντί
για λόγο φοροαπαλλαγής, φορολογικό τεκμήριο! Το σημαντικότερο πρόβλημα, όμως,
είναι η αύξηση της ανεργίας, η ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία,
που δημιουργούν συνθήκες αβεβαιότητας και κάνουν τον ερχομό ενός παιδιού
πραγματικό άθλο για τα νέα ζευγάρια.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η αναπαραγωγή των ανθρώπων δεν εξαρτάται μόνο από
τις γενικές συνθήκες που επικρατούν. Παρόλο που η ασφάλεια, η ειρήνη και η
ευημερία παίζουν σημαντικό ρόλο, όταν αυτά δεν υπάρχουν, δεν σημαίνει ότι δεν
συνεχίζεται η ζωή. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να υπάρξουν οι
ασφαλείς συνθήκες, αλλά αγωνιζόμαστε και τις δημιουργούμε. Ας πάρουμε
παράδειγμα τις μανάδες μας και τις γιαγιάδες μας, που δεν δίστασαν να φέρουν
παιδιά στον κόσμο μέσα σε συνθήκες πολέμων, φτώχειας και διώξεων. Όχι
μόνο πάλεψαν για την επιβίωση τη δική τους και των παιδιών τους, αλλά με το
παράδειγμά τους έκαναν και τα παιδιά τους αγωνιστές της ζωής.
Η ανθρωπότητα, στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της, υπέφερε από πολέμους,
καταστροφές και καταπίεση, εξαιτίας των εκμεταλλευτικών κοινωνικών συστημάτων
που μέχρι τώρα έχουν υπάρξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν
ενδιαφέρονταν για τη συνέχιση της ζωής. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε τον αφανισμό του
ανθρώπινου είδους. Η κάθε εποχή έχει τις δικές της δυσκολίες αλλά και
τον δικό της τρόπο αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής. Δεν περιμένουμε
από κάποιον «καλό πολιτικό» να πάρει μέτρα υπέρ της μητρότητας. Χρειάζεται
οι γυναίκες αυτής της χώρας να πάρουν στα χέρια τους το δικαίωμα της επιβίωσης
των οικογενειών τους. Οι γυναίκες των προηγούμενων γενεών ήξεραν πολύ
καλά ότι έπρεπε να είναι ενωμένες, να αγωνίζονται αλλά και να υποστηρίζουν η
μία την άλλη, από το πιο μικρό και καθημερινό ζήτημα ως και ευρύτερα κοινωνικά
ζητήματα. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και τώρα, βάζοντας τη δική μας
σφραγίδα στην πάλη επιβίωσης του λαού μας, με τις μορφές αλληλεγγύης και
οργάνωσης που θα προωθήσουμε, αλλά και με τον αγώνα μας για τα αυτονόητα
δικαιώματα προστασίας της μητρότητας και των παιδιών.
Οι γυναίκες έχουμε κάθε λόγο να είμαστε υπέρ μιας ολοκληρωτικής κοινωνικής
αλλαγής, για το πέρασμα της ανθρωπότητας στο πιο φωτεινό κομμάτι της ιστορίας
της, σε μια κοινωνία δικαιοσύνης, ελευθερίας, αλληλεγγύης και ειρήνης, σε έναν
κόσμο όπου τα παιδιά θα μεγαλώνουν ασφαλή.
Μαρία Καράβολα
