 |
Η απεργία είναι όπλο δικό μας, των
εργαζομένων, και εμείς
είμαστε οι μόνοι αρμόδιοι να κρίνουμε τους
όρους κήρυξής της |
Με αφορμή τις απεργίες των
εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ο αρχηγός της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκης, έχυσε
για μια ακόμα φορά το αντεργατικό του δηλητήριο. Όχι μόνο ζήτησε να σταματήσουν
τις απεργίες τους οι εργαζόμενοι, αλλά απαίτησε και την αλλαγή του
συνδικαλιστικού νόμου, ώστε οι απεργίες να κηρύσσονται με το 50% +1 των εργαζομένων!
Οι επαίσχυντες αυτές δηλώσεις του
Μητσοτάκη δεν είναι τυχαίες. Οι δανειστές έχουν ήδη ανοίξει το συγκεκριμένο
θέμα και ο Μητσοτάκης τώρα τους δίνει
την «πάσα» να το «απαιτήσουν» στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεών τους με την κυβέρνηση.
Αλλά και η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες, καθώς έχει αποδεχθεί ουσιαστικά
όλο τον νεοφιλελεύθερο και αντεργατικό πυρήνα του μνημονίου.
Η πρόταση να κηρύσσονται οι
απεργίες με το 50%+1 των μελών ενός σωματείου μπορεί να ακούγεται γενικά
λογική, όμως στην πράξη καταργεί το
δικαίωμα στην απεργία. Μηδενίζεται ο ρόλος της ηγεσίας των σωματείων, η δυνατότητα να χαράσσονται τακτικές για τη
νίκη του αγώνα («κατσαρές» απεργίες κ.λπ.), καταργείται το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, της άμεσης αντίδρασης, απαιτούνται
συνεχείς συνελεύσεις των μελών (κάτι πολλές φορές πρακτικά δύσκολο), ενώ ανοίγει
ο δρόμος για την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων της απεργίας (χρόνος
προειδοποίησης κ.λπ.). Την ίδια στιγμή, η
λογική αυτή βάζει κανονικότατα μέσα στα συνδικάτα το αστικό κράτος, το
οποίο με το πρόσχημα τις διαπίστωσης της νομιμότητας της απεργίας, θα ελέγχει όλη τη λειτουργία τους, τα
οικονομικά τους, το μητρώο μελών κ.λπ. Ακόμα, οδηγεί στην ουσιαστική απαγόρευση
της κήρυξης απεργίας από δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα ή
και από σωματεία με πανελλαδική διάρθρωση.
Το πώς προκηρύσσονται οι απεργίες δεν αφορά τους εργοδότες και τους
πολιτικούς τους υπηρέτες. Αφορά αποκλειστικά και μόνο εμάς τους εργαζόμενους. Η
απεργία είναι δικό μας όπλο και είναι δικό μας δικαίωμα να αποφασίζουμε πώς και
πότε θα το χρησιμοποιούμε. Αν όμως οι καπιταλιστές επιμένουν στην εφαρμογή του
50%+1, τότε κι εμείς με τη σειρά μας επιμένουμε στην εφαρμογή του μέτρου αυτού αντίστοιχα
στις κοινοβουλευτικές εκλογές. Διότι –με τη δική τους λογική– δεν μπορεί να εκλέγεται
κυβέρνηση, και μάλιστα με απόλυτη εξουσία για τέσσερα χρόνια, χωρίς να έχει το
50%+1 των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Μ. Σάκος
