Καταστροφή για τα
νοικοκυριά και την παραγωγική βάση της χώρας η «απελευθέρωση» της ενεργειακής
αγοράς
 |
Το κοινωνικό αγαθό
του ηλεκτρισμού απειλείται με πλήρη άλωση από τα
αρπακτικά του κεφαλαίου. Μόνο
η λαϊκή παρέμβαση μπορεί να το σώσει.
|
Η
πώληση των θυγατρικών εταιρειών της ΔΕΗ συμφωνήθηκε για τον Ιούνιο από την
ελληνική κυβέρνηση, τη διοίκηση της επιχείρησης και την τρόικα. Την ίδια
στιγμή, η ΔΕΗ καλείται να πληρώσει άμεσα ομόλογο 100 εκατ. ευρώ και μετά
ομόλογο 400 εκατ. ευρώ. Αλλιώτικα, ισχυρίζονται ότι θα χρεοκοπήσει. Η χρεοκοπία αυτή όμως είναι τεχνητή και
μεθοδευμένη, για να αλωθεί πλήρως ο χώρος της ενέργειας από τα αρπακτικά του
κεφαλαίου που ήδη τον λυμαίνονται.
Η
ΔΕΗ εμφανίζεται να χρωστάει στα δίκτυα διανομής και διαχείρισης του ηλεκτρικού
ρεύματος (ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ) 150 έως 600 εκατ. ευρώ. Αυτοί όμως είναι δικοί της
τομείς, που της αποσπάστηκαν με το έτσι θέλω. Και εμφανίζεται τώρα η κεντρική εταιρεία να... χρωστάει στα δικά της
τμήματα. Ο παραλογισμός αυτός δεν είναι παρά η πολιτική του αρπακτικού
κεφαλαίου για να γίνει το ηλεκτρικό ρεύμα από κοινωνικό αγαθό θηλιά στον λαιμό
του λαού και της χώρας. Με το έτσι θέλω,
ακόμα, υποχρεώνουν τη ΔΕΗ να μειώσει το μερίδιό της στην αγορά, να διώξει
δηλαδή με το ζόρι χιλιάδες καταναλωτές και να τους στείλει στις ιδιωτικές
εταιρείες ηλεκτρισμού. Ακόμα εκκρεμεί στα δικαστήρια η υπόθεση με τις δύο
ανύπαρκτες εταιρείες που φέσωσαν τη ΔΕΗ και άφησαν 200.000 ανθρώπους χωρίς
ρεύμα.
Η
κυβέρνηση έχει βαριές ευθύνες για αυτήν την εξέλιξη. Οι δικαιολογίες ότι δεν
πωλείται –προς το παρόν– υπάρχουσα κεντρική μονάδα της ΔΕΗ είναι στάχτη στα
μάτια. Ο συνεχόμενος τεμαχισμός της επιχείρησης, η πώληση των θυγατρικών και
των νέων μονάδων («μικρή ΔΕΗ»), το διώξιμο των καταναλωτών, πράξεις στις οποίες
η κυβέρνηση συνεργεί και υπογράφει, συνιστούν
συμβόλαιο εξόντωσης του δημόσιου συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας. Η
κυβέρνηση δεν είναι απλώς συνένοχη, είναι υπόλογη του διαπραττόμενου εγκλήματος.
Η
ΔΕΗ έχει ακόμα την ανοιχτή πληγή των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Τη
φάμπρικα που στήθηκε μαζί με τις τράπεζες για να θησαυρίσουν οι εργολάβοι,
κατασκευαστές κ.λπ. Τη χαμηλή απόδοση των ΑΠΕ σε ρεύμα την πληρώνει η ΔΕΗ με τις υψηλές τιμές με τις οποίες υποχρεώνεται
να αγοράσει το ρεύμα των ΑΠΕ. Ακόμα ένα μέρος του κόστους μετακυλίεται στο
«τέλος ΑΠΕ», που το πληρώνουμε εμείς και
συνέχεια αυξάνεται. Οι ΑΠΕ (αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά κ.λπ.) δεν είναι τόσο αθώες οικολογικά όσο
προπαγανδίζεται. Δεν έχουν σταθερότητα συστήματος, με αποτέλεσμα να υπάρχει
κίνδυνος γενικού μπλακ άουτ και θα πρέπει να υποστηρίζονται απαραίτητα από
θερμοηλεκτρικές μονάδες. Άρα δεν γλυτώνουν τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο
λέγεται. Ακόμα, τα αιολικά πάρκα με τα
χιλιάδες μέτρα καλωδίων για τη διασύνδεσή τους με το ηλεκτρικό δίκτυο
συνιστούν μεγάλο κίνδυνο για το περιβάλλον. Τέτοιες μορφές ενέργειας μπορούν να
είναι ωφέλιμες μόνο σε τοπική κλίμακα, ή και σε ευρύτερη κλίμακα, αλλά μόνο με κεντρικό σχεδιασμό, κρατική
ευθύνη και δημόσιες επενδύσεις, και προσαρμοσμένες στο υπάρχον σύστημα
ηλεκτρισμού – όχι το αντίθετο
που γίνεται τώρα, με αρνητικά αποτελέσματα για την παραγωγή ενέργειας. Οι ΑΠΕ
πρέπει δηλαδή να ξεφύγουν απ’ τα αδηφάγα νύχια του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή,
μπορούν να γίνουν πολύ λιγότερο ρυπογόνες και οι λιγνιτικές μονάδες, μέσω του
κατάλληλου εκσυγχρονισμού τους.
Το συμπεράσμα που
προκύπτει είναι ότι ο δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Αν
βουλιάξει η ΔΕΗ, θα εκτιναχθεί το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, εκατομμύρια
καταναλωτές θα παραδοθούν βορά στους τυχοδιώκτες των ιδιωτικών εταιρειών και θα
απειληθεί με καταβαράθρωση η υπάρχουσα βιομηχανική υποδομή.
Η υπόθεση του
ηλεκτρισμού είναι υπόθεση όλου του ελληνικού λαού. Η ΔΕΗ μπορεί να σωθεί μόνο
με οργανωμένη μαζική παρέμβαση. Επιτροπές πολιτών να οργανώσουν άμεσα μαζί με
τους εργαζόμενους της επιχείρησης πρωτοβουλίες για την αποτροπή των
εγκληματικών σχεδίων κυβέρνησης-τρόικας-κεφαλαίου.
Σ. Κρόκος
