 |
|
Η
πρόσφατη επιτυχημένη κινητοποίηση των
αναπληρωτών
μπορεί
να γίνει η αρχή για ένα δυναμικό κίνημα
υπέρ
των μαζικών διορισμών στην εκπαίδευση
|
Σε
μια μεγάλη κινητοποίηση στο υπουργείο
Παιδείας την Παρασκευή 2 Μαρτίου, πάνω
από 2.000 εκπαιδευτικοί διαδήλωσαν ενάντια
στην πολιτική της αδιοριστίας, των
μηδενικών διορισμών. Κινητοποίηση την
οποία η κυβέρνηση και το υπουργείο
αντιμετώπισε με το ξύλο και τα χημικά
των ΜΑΤ, σε μια πρωτοφανή επίδειξη
πολιτικού αυταρχισμού και καταστολής.
Παρ’ όλα αυτά, οι συγκεντρωμένοι όχι
μόνο δεν πτοήθηκαν αλλά με αποφασιστικότητα
και μαχητικότητα πέτυχαν να ανοίξουν
οι πόρτες και πραγματοποίησαν κατάληψη
του υπουργείου.
Η
δυναμική αυτή κινητοποίηση στην οποία
συμμετείχαν στην πλειονότητά τους
αναπληρωτές εκπαιδευτικοί αποδεικνύει
ότι η υπομονή έχει πλέον εξαντληθεί.
Εδώ και 8
τουλάχιστον χρόνια έχουν να γίνουν
μόνιμοι διορισμοί στο δημόσιο σχολείο.
Ειδικά για φέτος έχουν προσληφθεί
περίπου 23.000 εκπαιδευτικοί ως αναπληρωτές,
αριθμός που δείχνει τις τεράστιες
ανάγκες των σχολείων σε μόνιμο προσωπικό.
Κάθε χρόνο οι αναπληρωτές βρίσκονται
σε ένα καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας
και ομηρίας. Αναγκάζονται
να οργώνουν κάθε γωνιά της χώρας για
μια ολιγόμηνη σύμβαση, για έναν μισθό
επιβίωσης, ενώ δεν μπορούν να κάνουν
κανέναν οικογενειακό και προσωπικό
προγραμματισμό. Στην πραγματικότητα,
αναπληρώνουν… τον εαυτό τους, ενώ πολλοί
(π.χ. της ειδικής αγωγής) εργάζονται έως
και 15 χρόνια σ’ αυτές τις συνθήκες! Η
κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο!
Το
καθεστώς των μηδενικών διορισμών,
αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής,
υποβαθμίζει γενικά τη δημόσια εκπαίδευση.
Η καθυστέρηση στις προσλήψεις για την
πλήρη κάλυψη του εβδομαδιαίου προγράμματος,
η ελλιπής κάλυψη των αναγκών στην
παράλληλη στήριξη, τα συνεχή κενά που
δημιουργούνται μέσα στη χρονιά και δεν
καλύπτονται άμεσα κ.ά. αποτελούν
χαρακτηριστικά παραδείγματα καταπάτησης
μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών.
Η
κινητοποίηση αυτή ήταν η αρχή. Ήδη
εκπαιδευτικοί σύλλογοι και ομοσπονδίες
έχουν προαναγγείλει νέες κινητοποιήσεις
στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Ο αγώνας όμως πρέπει να κλιμακωθεί και
να είναι διαρκής. Μέχρι το τέλος της
σχολικής χρονιάς πρέπει να υπάρχουν
κινητοποιήσεις και δυναμικά κινηματικά
γεγονότα, προκειμένου να σπάσουν τα
μνημονιακά δεσμά της λιτότητας στην
εκπαίδευση. Όλη η ιστορία του εκπαιδευτικού
κινήματος δείχνει ότι μόνο μέσα από τον
δρόμο της αποφασιστικής και οργανωμένης
πάλης μπορούν να επιβληθούν μαζικοί
διορισμοί.
Μ.
Σάκος
