Η αξιολόγηση οδηγεί σε κατηγοριοποίηση των σχολείων και σε μια παιδεία ανοιχτών ταξικών διακρίσεων
Ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία
και τις διαδηλώσεις της 11ης Οκτωβρίου. Το μήνυμα είναι ότι οι
δικτατορικές μέθοδοι αυτής της κυβέρνησης δεν θα περάσουν και
αυτό αφορά όλο τον εργαζόμενο λαό.
Οι εκπαιδευτικοί της δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης βρίσκονται απ’ την αρχή της σχολικής χρονιάς σε αγώνα διαρκείας ενάντια στο σύστημα αξιολόγησης που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση μέσω της υπουργού Παιδείας του κεφαλαίου Νίκης Κεραμέως. Το σύστημα αυτό, της «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης των σχολείων», οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατηγοριοποίησή τους σε «επιτυχημένα» και «αποτυχημένα», ανοίγει τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας και την απογείωση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση.
Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, οι εκπαιδευτικοί κάθε σχολείου συγκροτούν «ομάδες δράσης», που θα καθορίζουν τους στόχους της χρονιάς σε σχέση με τις επιδόσεις των μαθητών, τα προγράμματα που υλοποιούνται κ.λπ. Τα σχέδια αυτά θα αναρτώνται στις επίσημες ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου και θα αξιολογούνται από διευθυντές και συμβούλους. Μέσα στους στόχους κάθε σχολείου θα είναι και η «σύνδεση με την τοπική κοινωνία», η αναζήτηση δηλαδή χορηγών για την εξεύρεση οικονομικών πόρων του σχολείου. Η κατηγοριοποίηση των σχολείων θα παίζει ρόλο στο μέλλον και για τη χρηματοδότησή τους. Ακόμα επιδιώκεται η διάσπαση του σώματος των εκπαιδευτικών, με την πλήρη υποβάθμιση του ρόλου του συλλόγου εκπαιδευτικών, τη δημιουργία «συντονιστών» και «μεντόρων», επιστατών δηλαδή στο εσωτερικό του σχολείου, και την ανάθεση υπερεξουσιών στις διευθύνσεις των σχολικών μονάδων. Η εσωτερική-εξωτερική αξιολόγηση θα συνεχιστεί με την ατομική αξιολόγηση κάθε εκπαιδευτικού, την επαναφορά δηλαδή του «επιθεωρητισμού» σε εξελιγμένη βάση, για την πειθάρχηση των εκπαιδευτικών στη βάρβαρη καπιταλιστική πολιτική.
Η αξιολόγηση φυσικά δεν λαμβάνει υπόψη της τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που καθορίζουν ουσιαστικά τις επιδόσεις των μαθητών. Τα σχολεία των εργατικών και λαϊκών περιοχών θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες απ’ αυτή την αξιολόγηση. Η βασική επιδίωξη είναι να φορτωθούν τα βάρη της δημόσιας παιδείας σε εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους γονείς, με το κράτος να απαγκιστρώνεται απ’ τις υποχρεώσεις του. Όπου εφαρμόστηκε αυτό το «νεοφιλελεύθερο» μοντέλο, κύρια στις αγγλοσαξονικές χώρες (ΗΠΑ, Αγγλία κ.λπ.), εξαφανίστηκε κάθε στοιχείο της δημόσιας παιδείας (δωρεάν βιβλία, ενιαία αναλυτικά προγράμματα κ.λπ.), τα σχολεία των εργατικών-λαϊκών περιοχών υποβαθμίστηκαν ή έκλεισαν, πολλοί μαθητές εγκατέλειψαν το σχολείο πρώιμα, ενώ οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και το βιοτικό τους επίπεδο καταβαραθρώθηκε.
Ενάντια σε αυτό το τερατούργημα παλεύουν οι εκπαιδευτικοί σε δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, με το όπλο της απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Η κυβέρνηση επιχειρεί να σπάσει τον αγώνα των εκπαιδευτικών με μεθόδους ανοιχτής τρομοκρατίας, πατώντας πάνω στα δικτατορικά μέτρα του πρόσφατα ψηφισμένου αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη. Καταφεύγει επανηλειμμένα στα δικαστήρια για να βγάλουν την απεργία παράνομη και καταχρηστική και δίνει εντολή στα ΜΑΤ να χτυπήσουν τις διαδηλώσεις των εκπαιδευτικών. Δεν θα τα καταφέρει να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εκπαιδευτικών!
Η συμμετοχή στην απεργία-αποχή των ομοσπονδιών σημείωσε συντριπτικό ποσοστό πανελλαδικά (87,5% στην πρωτοβάθμια), ενώ οι διαδηλώσεις της 11ης Οκτωβρίου ήταν από τις μαζικότερες των τελευταίων χρόνων. Οι εκπαιδευτικοί δείχνουν την πρόθεσή τους να παλέψουν ενάντια στα εφιαλτικά σχέδια της Κεραμέως με κάθε μέσο και τρόπο. Ο αγώνας θα συνεχιστεί και θα είναι μακρύς και δύσκολος. Θα απαιτήσει δε τολμηρό και ευέλικτο συνδυασμό μορφών πάλης, ενότητα και κοινό μέτωπο με γονείς και μαθητές. Ο αγώνας αφορά ιδιαίτερα τη νέα γενιά, την αυριανή εργατική τάξη, που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος απ’ την επιχειρούμενη πλήρη διάλυση της δημόσιας παιδείας. Είναι αγώνας όλης της εργαζόμενης και εκμεταλλευόμενης κοινωνίας. Γι’ αυτό χρειάζεται την ενεργητική συμπαράταξη όλου του οργανωμένου εργατικού κινήματος και κάθε συνειδητού-δημοκρατικού πολίτη.
Σ. Κρόκος
