Ο νόμος Χατζηδάκη ουσιαστικά καταργεί τα σωματεία ως ανεξάρτητα και διεκδικητικά όργανα της εργατικής τάξης
Ο αγώνας των εργατών της Cosco -που συνεχίζεται, έχοντας σημειώσει
ήδη κάποιες πρώτες επιτυχίες- είναι το καλύτερο παράδειγμα του πώς
μπορούμε να αχρηστεύσουμε στην πράξη τον χουντικό νόμο
Χατζηδάκη για τα εργατικά σωματεία
Από την 1η Φεβρουαρίου η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη έθεσε σε εφαρμογή τις διατάξεις του αντεργατικού της εκτρώματος (νόμος Χατζηδάκη) για την υποχρεωτική εγγραφή των σωματείων στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.). Όσα σωματεία δεν εγγραφούν στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. παύουν πλέον να αναγνωρίζονται ως… σωματεία! Δηλαδή, δεν θα μπορούν να ασκούν τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζόμενων-μελών τους, να κηρύσσουν απεργία, να πραγματοποιούν συλλογικές διαπραγματεύσεις, να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις, να προστατεύουν τα μέλη τους κ.λπ. Με λίγα λόγια, από 1 Φεβρουαρίου τα σωματεία έχουν τεθεί επί της ουσίας εκτός νόμου!
Το ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. αποτελεί ένα ψηφιακό σύστημα πλήρους φακελώματος και ελέγχου των σωματείων. Για την εγγραφή σε αυτό θα πρέπει τα σωματεία να καταθέτουν ψηφιακά, εκτός από το καταστατικό τους, τα πρακτικά αρχαιρεσιών τους, τα οικονομικά τους (συνδρομές μελών κ.λπ.), το μητρώο μελών τους, μέχρι και πρακτικά διαλογής ψηφοδελτίων και καταμέτρησης ηλεκτρονικών ψήφων (μιας και από δω και πέρα ισχύει υποχρεωτικά και η ηλεκτρονική ψηφοφορία!). Ενώ υποχρεούνται να τηρούν σε ψηφιακή μορφή τις αποφάσεις τους, τα πρακτικά των συνεδριάσεων του διοικητικού συμβουλίου και των γενικών συνελεύσεων, τις κινήσεις του ταμείου τους κ.λπ. Δηλαδή, η ζωή, η λειτουργία, οι αποφάσεις ενός σωματείου θα είναι υπό τη διαρκή –ηλεκτρονική– παρακολούθηση κράτους και εργοδοτών. Ουσιαστικά η κυβέρνηση ξαναγυρίζει τα σωματεία στη μετεμφυλιακή εποχή, όπου η αστυνομία ήλεγχε άμεσα τα μητρώα μελών, τις αποφάσεις τους, τις κινήσεις τους και τα οικονομικά τους!
Μιλάμε για πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές αθλιότητες. Η κυβέρνηση, με το μένος της απέναντι στην εργατική τάξη και σε οποιαδήποτε έννοια συλλογικής διεκδίκησης, δεν διστάζει και σε αυτό το ζήτημα να κάνει το σύνταγμα κουρέλι, αφού καταργεί στην πράξη το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι, καθώς αυτό τίθεται υπό την άμεση επιτήρησή της. Η κατάφωρη παρέμβαση στη λειτουργία των συνδικάτων έχει ως σκοπό αυτά να μετατραπούν από ανεξάρτητα και διεκδικητικά όργανα των εργαζομένων σε… λέσχες ακίνδυνων για το σύστημα συζητήσεων.
Το αντεργατικό έκτρωμα του Χατζηδάκη δεν πρέπει να εφαρμοστεί! Πρέπει να σπάσει άμεσα στην πράξη!Κανένα σωματείο που σέβεται την ύπαρξή του, τους αγώνες του, τα μέλη του δεν πρέπει να εγγραφεί στο χαφιεδίστικο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε., ενώ πρέπει να απειθαρχήσει στους όρους και τις προϋποθέσεις του νόμου Χατζηδάκη (για κήρυξη απεργιών, στάσεων εργασίας κ.λπ.). Φυσικά, η απειθαρχία θα έχει αποτελέσματα αν είναι οργανωμένη, μαζική και συντονισμένη. Ήδη κάποιες ομοσπονδίες και σωματεία έχουν πάρει τις πρώτες αποφάσεις μη εφαρμογής του νόμου.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξη των σωματείων, των δικών μας σωματείων, χρειάζεται συντονισμένη αντίδραση και οργάνωση για μαζικές κινητοποιήσεις. Χρειάζεται όμως και ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά να συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα του σωματείου, να υπερασπιστεί την ύπαρξή του και να συμμετέχει ενεργά σε αυτό.
Η κατάσταση μπορεί να φαίνεται δύσκολη, αλλά είναι αναστρέψιμη. Τα παραδείγματα των νικηφόρων αγώνων των ντελιβεράδων της e-food και των εργατών της Cosco αποδεικνύουν ότι ακόμα και αυτή η κυβέρνηση, ακόμα και οι σκληρότεροι εργοδότες, μπορούν να υποχωρήσουν κάτω από την αποφασιστική, μαχητική, ενωτική και οργανωμένη αντίδραση των εργαζομένων.
Επιπλέον, η ελληνική εργατική μας τάξη έχει πλούσια παράδοση νικηφόρων αγώνων, με τους οποίους αχρήστευσε παρόμοιους νόμους και πρακτικές. Αντλώντας παραδείγματα από την αγωνιστική ταξική ιστορία μας και έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και τώρα.
Μ. Σάκος
