Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)
1) Η κτηνωδία του καπιταλισμού
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το γράφει η εγκυρότερη εφημερίδα του ντόπιου χερσαίου ελληνικού καπιταλισμού, το ΒΗΜΑ της 2 Δεκεμβρίου, σε περίοπτο θέση της 1ης σελίδας του. Αυτοί οι μεγαλοκαπιταλιστές επιχειρηματίες με τα τεράστια κέρδη τους είναι:
Δεύτερον: Είναι αυτοί που αρνούνται κάθε αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων, με την πρόφαση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Τρίτον: Είναι αυτοί που με το κρυφό και κτηνώδες σύνθημά τους «Από τη δουλειά στο νεκροταφείο» ζητάνε επίμονα την αύξηση του ορίου ηλικίας προς συνταξιοδότηση, και νέο υπολογισμό των συντάξεων δυσμενέστερο για τους εργαζόμενους.
Και τέταρτον: Είναι αυτοί που συνειδητά αυξάνουν την τεράστια ανεργία του υποαπασχολούμενου ελληνικού λαού, με τη συνεχή και προγραμματισμένη εισαγωγή αναρίθμητων μαζών, πρωτόγονων ασιατών εργατών, πάμφθηνων, ανασφάλιστων και υποτακτικών.
▬ Στο καπιταλιστικό σύστημα, η απληστία του κέρδους μεταβάλλει τα μέλη της άρχουσας καπιταλιστικής τάξης, σε αδίστακτα, βάρβαρα και απάνθρωπα.
▬ Κατά τα άλλα, οι 20 αυτές μεγαλύτερες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οπωσδήποτε σύντομα θα μας ευχηθούν: Καλά Χριστούγεννα και ευτυχές το νέο έτος…!
▬ Το καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα πρέπει ν’ αλλάξει. Και όπως έλεγε και ο Κάρολος Μαρξ: Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο, παρά μόνο τις αλυσίδες μας…
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2006
2) Οι τέσσερις μαχαιριές
● Η πραγματική σχέση μεταξύ ελληνικού καπιταλισμού και εργαζόμενου ελληνικού λαού, μπορεί να αποδοθεί μόνο με την τίμια και αμακιγιάριστη δραματική εικόνα του αδίστακτου εγκληματία που χτυπάει με αλλεπάλληλες μαχαιριές το δεμένο θύμα του.
Στη συγκεκριμένη σχέση μεταξύ του εγκληματία και του θύματός του θα ασχοληθούμε μόνο με τέσσερις από αυτές τις μαχαιριές.
▬ Πρώτη μαχαιριά: Οι καπιταλιστές εισήγαγαν 1,5 εκατομμύριο ξένους καθυστερημένους εργάτες με πεσμένα μεροκάματα και δικαιώματα, και φούντωσαν την ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων.
▬ Δεύτερη μαχαιριά: Αντί να εξομοιώσουν τα μεροκάματα και τα δικαιώματα των ξένων εργατών με αυτά των Ελλήνων εργαζομένων, όπως έλεγαν: Προσπαθούν να εξομοιώσουν τα μεροκάματα και τα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων με αυτά των ξένων. Και αυτό το προσπαθούν διαμέσου της κατάργησης των πληρωμένων υπερωριών και της κατάργησης του οκταώρου.
▬ Τρίτη μαχαιριά: Η ελληνική και η κινεζική κυβέρνηση, κατ’ εντολή των Ελλήνων εφοπλιστών, έκλεισαν συμφωνία για την ανεξέλεγκτη εισαγωγή πάμφθηνων κινεζικών προϊόντων, κατασκευασμένων σε συνθήκες δουλείας των Κινέζων εργατών. Με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες Έλληνες εργάτες της βιομηχανίας και βιοτεχνίας, να πεταχτούν στο δρόμο της ανεργίας και των στερήσεων.
▬ Τετάρτη μαχαιριά: Μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους στις γειτονικές βαλκανικές χώρες με πεσμένα μεροκάματα και εργατικά δικαιώματα. Και διαμέσου κρατικών επιδοτήσεων της κυβέρνησής τους, πληρώνονται κι από πάνω για τα έξοδα της μετακόμισής τους.
Και πέταξαν και πετάνε στο δρόμο της μόνιμης δυστυχίας της ανεργίας, δεκάδες χιλιάδες εργάτες και εργάτριες.
▬ Και η αιμορραγία του εργαζόμενου ελληνικού λαού συνεχίζεται και θα συνεχιστεί, μέχρι την ημέρα που η εργατική τάξη θα αφυπνιστεί, θα λύσει τα δεμένα χέρια της, και θα αφοπλίσει τον αδίστακτο εγκληματία.
Γράφτηκε τον Νοέμβριο του 2005
3) Η προσωποποίηση αρετής και κακίας
● Οι λέξεις Ζήμενς, ΟΤΕ, κ.λπ. κ.λπ. Και διαφθορά, εξαγορά, ατιμία, αρπαχτή, και μίζα: καθώς και τα ονόματα μερικών πολιτικών εκπροσώπων έχουν εισβάλει στο καθημερινό λεξιλόγιο του ελληνικού λαού.
Και για τους αντιμαχόμενους, το θέμα επικεντρώνεται στην κυριαρχία των «αδιάφθορων»,… και τη συντριβή των «διεφθαρμένων»…
▬ Κατ’ αυτήν την φαινομενικά κυρίαρχη σημερινή λογική, εάν απομακρύνοντο π.χ. 10 «ανέντιμοι» πολιτικοί εκπρόσωποι και αντικαθίσταντο από ισάριθμους «τίμιους» εκπροσώπους, τότε θα πλησιάζαμε στον εξαγνισμό της πολιτικής εκπροσώπησης…
Μπορεί όμως να συμβεί κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι, διότι εάν προσέξουμε καλά όλους αυτούς τους αντιμαχόμενους, που ανακάλυψαν στον εαυτό τους όλες τις «αρετές»… και στους αντιπάλους τους όλες τις «κακίες»,… τότε θα δούμε ότι όλοι τους είναι πολιτικοί εκπρόσωποι της ίδιας κοινωνικής τάξης. Δηλαδή της άρχουσας αστικής τάξης από την οποία έχουν την πολιτική ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή τους.
▬ Και αυτή η αστική κοινωνική τάξη, στη σημερινή φάση της πλήρους ιστορικής παρακμής της, είναι η πλέον συμπυκνωμένη έκφραση της γενικής σήψης και διαφθοράς. Οπότε, χωρίς να σημαίνει ότι το άτομο είναι ανεύθυνο των πράξεών του, η κύρια ευθύνη βαρύνει τις κοινωνικές συνθήκες που διαμόρφωσαν το άτομο.
● Κατά συνέπεια τα φαινόμενα της διαφθοράς που ζούμε καθημερινά, δεν είναι μόνο ζητήματα μερικών διεφθαρμένων προσώπων όπως φαίνονται εξωτερικά, αλλά κυρίως είναι ζητήματα του διεφθαρμένου αστικού κοινωνικού συστήματος που καθημερινά μολύνει και διαβρώνει και τις άλλες κοινωνικές τάξεις, και ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία.
Γράφτηκε τον Μάιο του 2008
4) Η μάστιγα των εφοπλιστών
● Όλα δείχνουν ότι διαμορφώνεται μια συμφωνία –άτυπη ακόμα– μεταξύ του ελληνικού και κινεζικού καπιταλισμού κατά τη οποία: Τα κινέζικα προϊόντα θα μπαίνουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα από την πλευρά της Κίνας, την προτίμηση των πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών για τις θαλάσσιες μεταφορές της.
▬ Μια παρόμοια συμφωνία για την προνομιακή προτίμηση των ελλήνων εφοπλιστών από την Κίνα, είχε υπογραφεί την εποχή της Χούντας –την οποία ουσιαστικά εστήριξε και διεύθυνε το εφοπλιστικό κεφάλαιο– που επισημοποιήθηκε τότε κατά το ειδικό ταξίδι του Μακαρέζου στο Πεκίνο.
● Και τώρα το εφοπλιστικό χουντικό κεφάλαιο προετοιμάζει συστηματικά την επιστροφή του στην παλιά χουντική του δόξα, διαμέσου της πολιτικής στήριξης της σημερινής κυβέρνησης, πάνω στην οποία η ασφυκτική του πίεση μεγαλώνει καθημερινά.
Γι’ αυτό και ελπίζει ότι θα επιστρέψει στον παλιό χουντικό εγκληματικό του ρόλο, κάτω από ένα ιδιόμορφο κοινοβουλευτικό περικάλυμμα.
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2004
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Συνεχίζουμε, με αναδημοσίευση παλιών κομματιών (που διατηρούν όλη τους την επικαιρότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαία αυτή στήλη που έγραφε ο αλησμόνητος σύντροφος, δάσκαλος και ηγέτης Γιάννης Βερούχης.
