Το λάδι και η σταφίδα και φέτος κινδυνεύουν απ’ τον καιρό, αλλά η αγροτική παραγωγή θα μπορούσε και να μην είναι στο έλεος του καιρού. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι είναι διασπασμένη και απροστάτευτη. Και το μόνο μέσο προστασίας και συγκέντρωσης της παραγωγής είναι οι συνεταιρισμοί. Αυτοί όμως έχουν γίνει μέσο προσωπικού πλουτισμού για τις διοικήσεις τους, τις διορισμένες με κρατική και κομματική σφραγίδα. Ο Οινοποιητικός Συνεταιρισμός της περιοχής, ο «Νέστορας», έγινε ιδιωτικός, με ιδιοκτήτη τον πρώην διορισμένο πρόεδρό του.
Συνεταιρισμοί πραγματικοί είναι αυτοί που θα ελέγχονται από τους ίδιους τους μικρούς αγρότες και έργο τους θα είναι η τεχνική και επιστημονική στήριξη της παραγωγής, ο συλλογικός καταμερισμός εργασίας, που θα την κάνει και πιο παραγωγική, η κεντρική διαχείριση των μηχανημάτων, η διάθεση των προϊόντων με εγγυημένη κατώτερη τιμή. Για τέτοιους συνεταιρισμούς πρέπει να παλέψουμε. Αλλιώτικα θα είμαστε στο έλεος είτε του καιρού είτε του κάθε παράγοντα και καπιταλιστή.
Χ.Ρ.
