Η συνεχιζόμενη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, η σαρωτική ακρίβεια, το οξυμένο στεγαστικό ζήτημα και ο γενικευμένος αυταρχισμός είναι μερικά από τα «μέτωπα» στα οποία μπορεί και πρέπει να εκφραστεί η λαϊκή αγανάκτηση.
1. Συνέχιση της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, απανωτά σκάνδαλα διαφθοράς, κρατικά ενορχηστρωμένη αισχροκέρδεια, σχέδια πλήρους κομματικού ελέγχου και περαιτέρω διάλυσης του δημοσίου, μια εξωτερική πολιτική που εκθέτει βάναυσα την Ελλάδα: αυτή είναι η πολιτεία του Μητσοτάκη στο μέσον της δεύτερης θητείας του. Και η σκέψη που κυριαρχεί στο μυαλό πολλών είναι: τι άλλο θα μας συμβεί αν αυτό το μαύρο καθεστώς καταφέρει, ελλείψει αντιπάλου, να κερδίσει και τρίτη τετραετία;
Ευτυχώς, όμως, τα πράγματα όσον αφορά την απήχηση αυτού του υπερ-αντιδραστικού επιτελείου έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Με κομβικό σημείο φυσικά τη συγκλονιστική 28η Φεβρουαρίου, τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη – μια αρχή αφύπνισης για τον ελληνικό λαό! Παρά τις προσπάθειες των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης να δείξουν ότι η κυβέρνηση έχει ξεπεράσει τον «σκόπελο» των Τεμπών και ξαναμπαίνει σε τροχιά ανάκτησης της ηγεμονίας της, αυτό δεν επιβεβαιώνεται. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού –όπως δείχνουν ακόμα και οι πιο «πειραγμένες» δημοσκοπήσεις– διακατέχεται από οργή, θυμό, απαισιοδοξία και αρνητικές προβλέψεις για τα οικονομικά του και τη γενικότερη προοπτική της χώρας. Επίσης, θεωρεί ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να συγκαλύπτει το έγκλημα των Τεμπών, και διαφωνεί με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, ιδίως όσον αφορά την αισχρή στάση της στο Παλαιστινιακό.
Από την άλλη, τα κόμματα της «αντιπολίτευσης» περισσότερο χτυπάνε το ένα το άλλο παρά την κυβέρνηση, ενώ κανένα δεν έχει να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα, ένα πολιτικό σχέδιο που να μπορεί να κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου και να απειλήσει άμεσα τη ΝΔ του Μητσοτάκη.
Αυτή λοιπόν την αντιπολίτευση που δεν μπορεί να δώσει κανένα κόμμα της Βουλής είναι υποχρεωμένος να τη δώσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός, και ιδίως τα πλέον σκεπτόμενα και συνειδητά τμήματά του. Με προετοιμασία σοβαρών απεργιακών κινητοποιήσεων ιδίως στους κλάδους που πλήττονται περισσότερο. Με κάθε είδους πρωτοβουλίες αυτο-οργάνωσης πάνω σε διάφορα θέματα, όπως είναι η ακρίβεια, οι ιδιωτικοποιήσεις και ο κρατικός αυταρχισμός. Και βέβαια με επιστροφή στις μαζικές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών, που παραμένει ατιμώρητο, και για το οποίο ο ελληνικός λαός δεν έχει αλλάξει πεποίθηση και στάση.
2. Όσον αφορά το τεράστιο θέμα της ακρίβειας, η κυβέρνηση επιμένει να μην παίρνει κανένα μέτρο – εκτός αν θεωρήσουμε τέτοιο την ανακοίνωση ίδρυσης «ανεξάρτητης αρχής για την προστασία του καταναλωτή και τον έλεγχο της αγοράς». Μια ακόμα γραφειοκρατική δομή θα λύσει το πρόβλημα που δημιουργεί η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης; Η ίδια κοροϊδία και στο στεγαστικό. Από τη μια φουσκώνουν τη φούσκα της αγοράς ακινήτων και από την άλλη φτιάχνουν προγράμματα επιδότησης της στέγασης που στην ουσία αλυσοδένουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο στην τραπεζική τοκογλυφία.
Η πολιτική που διαλύει την κοινωνική συνοχή πάει πακέτο με την αύξηση της διαφθοράς και του κρατικού αυταρχισμού. Τα σκάνδαλα είναι απανωτά, καθώς οι «άριστοι» του καθεστώτος έχουν πέσει σαν ακρίδα πάνω στο δημόσιο χρήμα. Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ (αγροτικές επιδοτήσεις), κυκλώματα στις πολεοδομίες, νυχτερινή τροπολογία για να μπορούν συγγενείς πολιτικών προσώπων να έχουν οφσόρ εταιρείες, χρηματοδότηση προπαγανδιστικών μηχανισμών της κυβέρνησης («Ομάδα Αλήθειας») με δημόσιο χρήμα… είναι μόνο η τελευταία «φουρνιά».
Την ίδια στιγμή που η χώρα έχει μεταβληθεί σε κόμβο ξένων μαφιών, η κυβέρνηση εντείνει τη βρόμικη προπαγάνδα για «βία της αριστεράς στα πανεπιστήμια» και «παραβατικότητα της νεολαίας» προκειμένου να διασπείρει τον κοινωνικό αυτοματισμό. Η στοχοποίηση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων και η θεραπεία των κοινωνικών προβλημάτων αποκλειστικά με απαγορεύσεις και καταστολή είναι η δεύτερη φύση αυτού του καθεστώτος. Τα πανεπιστήμια, κατά παράβαση του αυτοδιοίκητού τους, πιέζονται να βάλουν κάμερες και τουρνικέ στις εισόδους και να διαγράφουν φοιτητές για πειθαρχικά παραπτώματα. Τα ΜΑΤ έχουν γίνει σχεδόν κομμάτι της… ακαδημαϊκής κοινότητας.
Παράλληλα, ο ψηφιακός ολοκληρωτισμός αναβαθμίζεται. Το νέο βήμα εδώ είναι ο «προσωπικός αριθμός», τον οποίο θα μας υποχρεώσουν να βγάλουμε, δήθεν για την καλύτερη εξυπηρέτησή μας. Ηλεκτρονικές ταυτότητες, ψηφιακά πορτοφόλια, προσωπικός αριθμός… όλα για να μας «ταυτοποιούν» –δηλαδή να μας ελέγχουν– καλύτερα.
3. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην πρωτοφανή σκευωρία γύρω από τη λεγόμενη «αξιολόγηση» στο δημόσιο. Η οποία αρχικά υποτίθεται ότι θα γινόταν μόνο για τη βελτίωση της απόδοσης του δημοσίου και της εξυπηρέτησης των πολιτών και δεν θα είχε καμιά βλαπτική συνέπεια για τους ίδιους τους αξιολογούμενους. Άρκεσε ένα στημένο γκάλοπτης γνωστής φυλλάδας «Πρώτο Θέμα» για να αντιστραφεί πλήρως το «αφήγημα». Τώρα λένε ότι η αξιολόγηση, για να είναι «κανονική» αξιολόγηση, θα πρέπει να οδηγεί και σε απολύσεις· και ότι πρέπει ούτως ή άλλως να ανοίξει θέμα άρσης της μονιμότητας στο δημόσιο, γιατί δήθεν το ζητάει ο κόσμος.
Όπως επιμένουν οι αγωνιζόμενοι εκπαιδευτικοί εδώ και καιρό, αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος της «αξιολόγησης» από την πρώτη στιγμή: να πεταχτεί έξω από το δημόσιο, είτε με πειθαρχικά είτε με την άρση της μονιμότητας, το πιο συνειδητό και αγωνιστικό κομμάτι εργαζομένων, να γίνει το δημόσιο 100% τσιφλίκι του καθεστώτος, με 100% υποταγμένο προσωπικό, ώστε να το αποξηλώσουν με την ησυχία τους, παραδίδοντας τα πλέον προσοδοφόρα κομμάτια του στους φίλους τους «επενδυτές».
Κι αν δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι ψήφοι για να περάσει από την αναθεώρηση του συντάγματος η άρση της μονιμότητας, η κυβέρνηση θεωρεί ότι θα βγει κερδισμένη: τρομοκρατεί τους υπαλλήλους ώστε να περάσει πιο εύκολα την τιμωρητική αξιολόγηση και, φυσικά, αποπροσανατολίζει από τις δικές της ευθύνες για την εγκατάλειψη του δημόσιου τομέα.
4. Όταν η κυβέρνηση στριμώχθηκε από τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις της 28ης Φεβρουαρίου για τα Τέμπη, ο πρωθυπουργός άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπήρχε απαγορευμένο υλικό πάνω στο τρένο. Στη συνέχεια, βέβαια, το καθεστώς έβαλε μπρος τη συκοφάντηση των τεχνικών συμβούλων των συγγενών των θυμάτων, την εμφάνιση πλαστών «τεκμηρίων» κ.λπ. Με τη βοήθεια των ελεγχόμενων ΜΜΕ και ορισμένων άλλων οργάνων του, πάει να βγάλει το άσπρο μαύρο και να θάψει τελείως την υπόθεση. Όμως, μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, η κυβέρνηση δεν τη γλυτώνει σε αυτό το ζήτημα. Η πολυαναμενόμενη έκθεση Καρώνη δεν επιβεβαίωσε τίποτα και η κυβέρνηση δεν μπορεί πραγματικά να πατήσει πάνω της. Παραμένει ως πλέον επίσημο έγγραφο η έκθεση του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που αποκλείει το σενάριο των «ελαίων σιλικόνης». Οι σοβαροί επιστήμονες επιμένουν ότι η πυρόσφαιρα δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς (παράνομη) παρουσία υδρογονανθράκων. Επιπλέον, στη Βουλή, στη διαδικασία της προανακριτικής για τον Καραμανλή, μπαίνει στο κάδρο και ο ίδιος ο πρωθυπουργός για ποινικές ευθύνες. Ωστόσο, η μόνη εγγύηση ότι θα προχωρήσει η διαδικασία αποκάλυψης της αλήθειας και απόδοσης δικαιοσύνης είναι η λαϊκή εγρήγορση και κινητοποίηση.
5. Παράλληλα, η εσωτερική κοινωνική και πολιτική κατάσταση επηρεάζεται όλο και περισσότερο και από τις διεθνείς εξελίξεις. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την υπερ-αντιδραστική και τυχοδιωκτική εξωτερική πολιτική της φροντίζει να αυξάνει συνεχώς τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό. Πρώτα ήταν η απόλυτη ταύτιση με τον Ζελένσκι και η εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας με αποστολή οπλικών συστημάτων. Ακολούθησε η απόλυτη ταύτιση με την ακροδεξιά κυβέρνηση του Νετανιάχου που κάνει θηριωδίες στη Γάζα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ουσιαστικά αυτή τη στιγμή η πιο φιλική προς τον Νετανιάχου κυβέρνηση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει σε καμιά καταδίκη της εθνοκάθαρσης στη Γάζα, αλλά επιμένει στη θεωρία ότι η χωρίς όρους στήριξη του Ισραήλ εξυπηρετεί τα «εθνικά συμφέροντα» ως αντίβαρο στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Και την ίδια στιγμή δεν προβάλλει καμιά αντίσταση στη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα εξοπλισμού της Ευρώπης!
Το κατά πόσον η πολιτική αυτή «ενισχύει τη θέση της χώρας στην περιοχή» φάνηκε με τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Μονής Σινά. Η Αίγυπτος υποβαθμίζει δραστικά το καθεστώς της μονής, μην υπολογίζοντας την ιστορική φιλική σχέση με την Ελλάδα. Και η ντε φάκτο κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, που υποτίθεται ότι ήταν αντι-τουρκική, προτίθεται τώρα να αναγνωρίσει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο που αμφισβητεί κρίσιμες θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας.
6. Απέναντι σε όλα αυτά, Τέμπη, διαφθορά, αυταρχισμός, ακρίβεια, στεγαστικό πρόβλημα, αδιέξοδα για τη νεολαία, κίνδυνοι από την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, ο ελληνικός λαός πρέπει να βρει δρόμους αντίστασης. Δρόμους έκφρασης της δικής του βούλησης. Δρόμους που να οδηγούν στην ανατροπή του σημερινού σάπιου καθεστώτος και σε καλύτερες μέρες για τη ζωή μας, για τα δικαιώματά μας, για την προοπτική αυτής της χώρας. Είμαστε αισιόδοξοι ότι μια αργή προς το παρόν, «υπόγεια» αλλά διακριτή πορεία αφύπνισης του λαού μας θα επιταχυνθεί. Αρκεί οι πιο συνειδητές δυνάμεις του εργαζόμενου λαού να συντονίσουν τις προσπάθειές τους και να τολμήσουν!
5-6-2025
Η Συντακτική Επιτροπή
