Η εξωτερική πολιτική του Μητσοτάκη

Από... επιτυχία σε επιτυχία πάει η εξωτερική πολιτική
Μητσοτάκης, ιδίως μετά την απόλυτη ταύτιση με
την Ουκρανία και τον Νετανιάχου

Η επαίσχυντη στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε σχέση με τον πόλεμο –ή μάλλον το σφαγείο– της Γάζας είναι προφανής. Ακόμα και τώρα που μια σειρά χώρες της Δύσης αναγκάστηκαν, έστω και προσχηματικά, να καταγγείλουν τις θηριωδίες στη Γάζα, η ελληνική κυβέρνηση είναι τελευταία σε διαμαρτυρίες και επιμένει να κρατά ανοιχτές όλες τις γέφυρες με το καθεστώς Νετανιάχου. Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι αυτή τη στάση επιτάσσει το «εθνικό συμφέρον» της Ελλάδας, και συγκεκριμένα η ανάγκη να έχει η χώρα μας έναν
ισχυρό σύμμαχο στην περιοχή ως αντίβαρο στην επεκτατική Τουρκία του Ερντογάν. Το επιχείρημα αυτό είναι ηθικά απαράδεκτο αλλά είναι και μια μεγάλη αυταπάτη.

Κατ’ αρχάς, όλη η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας μέχρι σήμερα, λόγω και του κυπριακού ζητήματος, βασιζόταν στο μήνυμα ότι υποστηρίζουμε «αταλάντευτα» τις «αρχές του διεθνούς δικαίου» και τις «ευρωπαϊκές αξίες». Όταν σήμερα η ελληνική κυβέρνηση σφυράει αδιάφορα ή και συναινεί στη συστηματική παραβίαση των αποφάσεων του ΟΗΕ, του δικαίου του πολέμου κ.λπ. από την κυβέρνηση Νετανιάχου, πώς θα μπορέσει να επικαλεστεί αύριο αυτές τις «αρχές και αξίες» σε κάποια τυχόν εμπλοκή με την Τουρκία στο Αιγαίο ή στην Κύπρο;    

Αν πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη προκρίνει τώρα μια «ρεαλιστική» εξωτερική πολιτική που λαμβάνει υπ’ όψιν της μόνο το γυμνό «εθνικό συμφέρον», απαλλαγμένο από «αξίες και αρχές», είναι σίγουρη ότι η στάση της υπηρετεί αυτό το συμφέρον; Είναι σίγουρη ότι η Ελλάδα φαίνεται τώρα ισχυρότερη στην περιοχή; Το αντίθετο δείχνουν οι εξελίξεις σχετικά με τη Μονή Σινά και το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Περνάει κάποιο μήνυμα η Ελλάδα ότι έχει στιβαρή και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, ή ότι είναι το «παιδί για όλες τις (βρόμικες) δουλειές»; Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ότι το Ισραήλ θα βοηθήσει την Ελλάδα αν αυτή ή η Κύπρος αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις από την Τουρκία. Το Ισραήλ θα χρειαστεί ισχυρότερους συμμάχους στην περιοχή από την Ελλάδα. Και ο ισραηλινός Τύπος έγραφε πρόσφατα ότι η συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ είναι «χαμηλής πολιτικής ατζέντας». 

Η μόνη ασφάλεια για τον ελληνικό λαό είναι η φιλία με τους λαούς της περιοχής στη βάση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της ενδυνάμωσης των ίδιων των λαών. Μια ελληνική κυβέρνηση που υποστηρίζει πολέμους, εθνοκαθάρσεις, τεράστιες αδικίες εις βάρος λαών της περιοχής μόνο σε κινδύνους και περιπέτειες μπορεί να μας μπλέξει. 

 

Πάρις Δάγλας