Απροκάλυπτα
προωθείται διεθνώς ένας νόμιμος επιχειρηματικός τομέας μαζικής παραγωγής και εμπορίας
ναρκωτικών
 |
Στη φωτό,
θερμοκήπιο χασίς στο Κολοράντο. Η πλήρης νομιμοποίηση του χασίς
προβάλλεται πια
όχι ως μια «αναγκαστική λύση» για να μην κινδυνεύει ο χρήστης,
αλλά ως
ηθικότατη και επικερδέστατη οικονομική δραστηριότητα. Οπότε και η
αύξηση των
«καταναλωτών» είναι ωφέλιμη για την εθνική οικονομία!
|
Ζούμε
σε μια εποχή βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, όπου ειδικά οι νέοι
άνθρωποι δεν βλέπουν κάποια προοπτική μπροστά τους. Όπου πριν καλά καλά βγουν
στην αναζήτηση για μια θέση εργασίας, μέσα από τις επικρατούσες εργασιακές
συνθήκες και την ανεργία ματαιώνεται κάθε προσδοκία τους για μια ζωή με
ποιότητα. Απέναντι σ’ αυτό το αβέβαιο και ζοφερό αύριο, η σημερινή «αριστερή»
κυβέρνηση, μιας και ανέλαβε να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τις κυρίαρχες
ελίτ, προωθεί την χρήση ψυχοδραστικών
ουσιών, όπως είναι η κάνναβη, και υπεραμύνεται της νομιμοποίησής τους.
Για
να περάσουν διεθνώς οι πολιτικές της απελευθέρωσης της χρήσης και της
καλλιέργειας της κάνναβης και να γίνουν κοινωνικά αποδεκτές, επιστρατεύτηκαν
ειδικοί επιστήμονες, ΜΜΕ, πολιτικοί όπως ο Γ. Παπανδρέου, ο πρώην γενικός
γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν (μέλη και οι δύο της Διεθνούς Επιτροπής για τις
Πολιτικές των Ναρκωτικών, GCPD) κ.ά.
Διατείνονται ότι με την απελευθέρωση θα αντιμετωπιστεί καλύτερα η μάστιγα της παράνομης
παραγωγής και διακίνησης. Αγνοώντας ή προσποιούμενοι ότι αγνοούν τα
αποτελέσματα εκθέσεων σύμφωνα με τις οποίες σε χώρες (βλ. Ολλανδία) όπου
νομιμοποιήθηκε η χρήση ουσιών ή είναι ανεκτικές σε αυτή όχι μόνο δεν μειώθηκαν οι χρήστες και η παράνομη διακίνηση αλλά όλο και
νεότερες ηλικίες (έφηβοι-μαθητές) στρέφονται
στα ναρκωτικά, παράνομα και μη. Επιστημονικές
έρευνες δείχνουν ότι η συστηματική, χρόνια χρήση κάνναβης, ειδικά στην εφηβεία,
και ειδικά σε περιόδους κρίσης, κάνει τα
ευάλωτα άτομα ακόμη πιο ευάλωτα, με εμφανείς τους κινδύνους ψυχιατρικών
προβλημάτων. Όσον αφορά τη διακίνηση, η μεθαδόνη, η οποία υποτίθεται ότι χορηγείται
μόνο από τα κέντρα υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ, κυκλοφορεί παρ’ όλα αυτά στη μαύρη
αγορά κατά κόρον. Στο δε αλκοόλ, που είναι νόμιμο, η διακίνηση στο μεγαλύτερο
ποσοστό είναι παράνομη.
Επικαλούνται
(ο Γ. Παπανδρέου) το παράδειγμα του Κολοράντο στις ΗΠΑ και μετρούν με περίσσια
ικανοποίηση τα έσοδά του από τη νόμιμη εμπορία ναρκωτικών, χαρακτηρίζοντάς τη «μοχλό ανάπτυξης για τη γεωργία και τη
φαρμακοβιομηχανία»! Η χασισοβιομηχανία εκεί εκτόξευσε τις τιμές των
ακινήτων στα ύψη. Κτηματομεσιτικό τραστ προσανατολισμένο στην εκμίσθωση χώρων
πώλησης ή επεξεργασίας κάνναβης μπήκε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Άλλο ένα μέσο λοιπόν για την κερδοφορία των
μονοπωλιακών επιχειρήσεων. Τέτοιου είδους «ανάπτυξη» μας επιφυλάσσουν!
Στο
ίδιο μήκος κύματος, σηκώνοντας το λάβαρο της «προοδευτικότητας», και μια μερίδα
της «αριστεράς». Επικαλούνται τη διαχρονικότητα της χρήσης της κάνναβης (και
άλλων ουσιών) για θεραπευτικούς και ψυχαγωγικούς λόγους από την αρχαιότητα
μέχρι σήμερα. Χωρίς καν να μπουν στο
κόπο να εξετάσουν το κοινωνικό πλαίσιο κάθε εποχής. Οι λόγοι χρήσης κάθε
ουσίας, όπως και της κάνναβης, διαφέρουν από εποχή σε εποχή, από κοινωνία σε
κοινωνία, από πολιτισμό σε πολιτισμό. Σήμερα
που μας ταλανίζουν πλήθος αδιέξοδα και η αλλοτρίωση και η αποξένωση είναι κυρίαρχα
χαρακτηριστικά, από τη χρήση περνάμε πολύ εύκολα στην εξάρτηση.
Όσο
η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και η δυσφορία της νεολαίας γιγαντώνεται τόσο το σύστημα θα εφευρίσκει μέσα
καταστολής, χειραγώγησης, κοινωνικού ελέγχου και εκτόνωσης της δυσαρέσκειας των
πιο ανήσυχων κοινωνικών στρωμάτων. Τα ναρκωτικά οδηγούν σ’ έναν κόσμο
εξατομικευμένο, παθητικό στα όσα συμβαίνουν γύρω μας, παραιτημένο από κάθε
αίσθημα αγωνιστικότητας.
Η απάντηση στην κοινωνική
μάστιγα των ναρκωτικών και στη ναρκο-κουλτούρα είναι η συλλογική δράση για έναν
άλλον τρόπο ζωής, με καθαρό και κριτικό μυαλό, ικανό να διεκδικήσει το δικαίωμα
στη μόρφωση, στην αξιοπρεπή εργασία, στην πραγματική ψυχαγωγία χωρίς «διαμεσολαβητές»
(όπως το χασίς). Είναι η συλλογική αντίσταση σε όλες αυτές τις πολιτικές που
στέλνουν τη νεολαία στο περιθώριο και στην ατομική διαφυγή, μια αντίσταση με
κυρίαρχο το σύνθημα της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα δεσμά της ταξικής του
σκλαβιάς.
Όλγα Στεφανίδου
