Το αεροδρόμιο της Καλαμάτας έχει τη μεγαλύτερη κίνηση στη χώρα λένε. Το θέμα είναι ότι απ’ τα πλήθη των τουριστών που καταφτάνουν, ακόμα και στις παραθαλάσσιες περιοχές, ελάχιστοι καταναλώνουν ή αγοράζουν απ’ τα καταστήματα της περιοχής. Οι τουρίστες τρώνε και πίνουν μέσα στα μεγάλα ξενοδοχεία και σε συγκεκριμένες περιοχές και εγκαταστάσεις. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται εκεί είναι εντελώς εποχικές και φυσικά με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα. Αυτό το ξέρουμε από μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν δουλέψει σε αυτά τα συγκροτήματα. Την ίδια ώρα, η παραγωγική ερήμωση και μαζί και η εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής συνεχίζονται. Καμιά προοπτική τεχνικής και επιστημονικής βοήθειας δεν υπάρχει. Οι αγρότες παλεύουν μόνοι τους με τα μέσα που το ίδιο το σύστημα τους σπρώχνει να χρησιμοποιούν (φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα, ακριβά και βλαβερά κ.λπ.). Το «τουριστικό» μοντέλο που επιβάλλουν τα μεγάλα συμφέροντα που έχουν έρθει στην περιοχή ούτε τον σωστό τουρισμό υπηρετεί ούτε την παραγωγή. Είναι μοντέλο ερήμωσης και όχι ανάπτυξης.
Χ.Ρ.
