ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ

Η θεωρία ότι το δημογραφικό πρόβλημα θα λυθεί με... ακόμα μεγαλύτερη 
εισαγωγή μεταναστών δεν επιβεβαιώνεται ούτε καν στατιστικά και 
πίσω της υπάρχουν συγκεκριμένες σκοπιμότητες: να μην παρθούν
πραγματικά μέτρα υπέρ των γεννήσεων και να συνεχιστεί η αξιοποίηση
της μετανάστευσης για τη διάλυση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης

Τι προοπτικές ανάπτυξης μπορεί να έχει μια χώρα όταν χάνει το πιο πολύτιμο εργατικό της δυναμικό και μειώνεται κάθε χρόνο ο οικονομικά ενεργός της πληθυσμός λόγω της υπογεννητικότητας; Από το 2010 μέχρι σήμερα ο ελληνικός πληθυσμός μειώθηκε γύρω στο ένα εκατομμύριο! Οι αιτίες; 1) Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το φυσικό ισοζύγιο παραμένει αρνητικό όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τους θανάτους. Και 2) 500.000 Ελληνόπουλα έφυγαν στο εξωτερικό λόγω της οικονομικής κρίσης. Το 2020, για παράδειγμα, ενώ οι θάνατοι αριθμούσαν 131.084, οι γεννήσεις ήταν μόλις 84.767. Δηλαδή, ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 46.317. Χάθηκε μία πόλη περίπου στο μέγεθος της Κοζάνης! Και αυτό συμβαίνει από το 2010 κάθε χρόνο. Ακόμα πιο ζοφερή η εικόνα της δημογραφικής κατρακύλας στην ελληνική περιφέρεια. Στον νομό Έβρου το 2020 γεννήθηκαν 999 παιδιά, ενώ πέθαναν 2.009 άνθρωποι.

Στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης γεννήθηκαν 4.255 και πέθαναν οι διπλάσιοι, 8.710. Στην ξεχασμένη Ήπειρο είχαμε 2.202 γεννήσεις έναντι 4.209 θανάτων. Εικόνα που δείχνει την πλήρη απαξίωση της ελληνικής περιφέρειας και της αγροτιάς. Σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν, η
Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη μετά την Ιταλία σε γηράσκοντα πληθυσμό. Οι μισοί Έλληνες είναι πάνω από 50 χρονών, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την κοινωνική ασφάλιση, τις υπηρεσίες υγείας, την περίθαλψη και τα σχολεία.

Όσον αφορά την υπόλοιπη Ευρώπη, Γαλλία και Σκανδιναβικές χώρες, όπου υπάρχει ένα ουσιαστικό πλαίσιο στήριξης των οικογενειών, επιτυγχάνουν την επιθυμητή γεννητικότητα, δύο παιδιά ανά γυναίκα. Σε παρόμοια κατάσταση με την Ελλάδα είναι χώρες όπως Ιταλία και Ισπανία. Η Γερμανία, για να αντιμετωπίσει το δημογραφικό της πρόβλημα, «ξεσκαρτάρει» τους μετανάστες, κρατάει για τον εαυτό της την αφρόκρεμα αυτών και τους υπόλοιπους τους στέλνει στον Καιάδα που λέγεται Ελλάδα! Αναμφισβήτητα από τη σύνδεση του δημογραφικού με τη μετανάστευση ο μόνος κερδισμένος είναι ο καπιταλισμός. Και φθηνό εργατικό δυναμικό βρίσκουν και προσωρινά «μπαλώνουν» το δημογραφικό και συνεχίζουν να αξιοποιούν τη μετανάστευση ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των ντόπιων εργατικών τάξεων. 

Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε πρόσφατα με τον πιο επίσημο τρόπο ότι η δημογραφική κρίση στην Ελλάδα θα αντιμετωπιστεί με την εισαγωγή μεταναστών. Δηλαδή, πιο ξεκάθαρα, το έλλειμμα που δημιουργείται στον ελληνικό πληθυσμό με την υπογεννητικότητα και τη μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό –οι οποίοι σημειωτέον στην πλειονότητά τους είναι επιστήμονες ή ανθρώπινο δυναμικό επαγγελματικά καταρτισμένο– σκοπεύουν να το καλύψουν με τους μετανάστες, λες και το πρόβλημα της Ελλάδας περιορίζεται στο πώς θα μαζευτούν οι ελιές της Πελοποννήσου! Πέραν τούτου, πρώτον: ο ρυθμός γεννήσεων των μεταναστών, αποδεδειγμένα πια, μετά από κάποια χρόνια προσαρμόζεται στον ρυθμό των γηγενών. Και δεύτερον: οι οικονομικοί μετανάστες, επειδή ακριβώς το κίνητρό τους είναι οι καλύτερες απολαβές, θα πάνε εκεί όπου είναι καλύτερα. Πράγμα το οποίο ήδη συμβαίνει στη χώρα μας. Οικογένειες μεταναστών από την Αλβανία, μετά από 20 και περισσότερα χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, φεύγουν για άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου οι συνθήκες είναι καλύτερες, με τα παιδιά τους τα οποία έχουν γεννηθεί εδώ.

Μετά από τόσα χρόνια μνημονιακής λιτότητας, ανεργίας και ανασφάλειας, διάλυσης του όποιου κοινωνικού κράτους, απαξίωσης της δημόσιας υγείας, κακής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να προσδοκά κανείς ότι θα αντιμετωπιστεί η υπογεννητικότητα με ένα εφάπαξ επίδομα για κάθε γέννα και με την εισαγωγή μεταναστών. Πρώτη προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι ο επαναπατρισμός των Ελλήνων που «έδιωξαν» η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές, οι οποίοι να μην ξεχνάμε ότι, εκτός από πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, είναι και σε ηλικία που δημιουργούν οικογένεια. Εξίσου σημαντικό είναι το να υπάρχει εργασιακή ασφάλεια, όπως και να δοθούν οικονομικά κίνητρα στα νέα ζευγάρια για να τεκνοποιήσουν – και όχι να θεωρείται το παιδί τεκμήριο για την εφορία. Επίσης: γενναιόδωρες άδειες μητρότητας και πατρότητας· δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί· ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες για τους νέους εργαζόμενους. 

 

Όλγα Στεφανίδου