Η κυβέρνηση απειλεί με νέους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και επαναφορά των «μέτρων» από Σεπτέμβριο
 |
| Η κατασταλτική διαχείριση της επιδημίας υπήρξε καταστροφική από κάθε άποψη - και από την άποψη της γενικής υγειονομικής κατάστασης του πληθυσμού. Ο φόβος και η «αποστασιοποίηση» από τη ζωντανή ανθρώπινη επικοινωνία δεν σκοτώνουν τους ιούς αλλά τα δικαιώματά μας |
Όταν μια συνταγή πετυχαίνει, δεν την αλλάζεις εύκολα. Έτσι και η συνταγή του υγειονομικού φόβου, χάρη στην οποία πέρασαν αντιδραστικές πολιτικές, ανεστάλησαν οι κοινωνικοί αγώνες, επιβλήθηκαν ψηφιακά δεσμά στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και στον κάθε άνθρωπο χωριστά και νομιμοποιήθηκε μια ευρείας έκτασης καταστολή και στρατιωτικοποίηση, δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί τόσο εύκολα.
Η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να παραδεχτεί το τέλος της επιδημίας, αλλά μιλά για τέταρτη υποχρεωτική δόση εμβολιασμού, και επαναφορά των green-pass, της μασκοφορίας και των προστίμων στους άνω των 60 από Σεπτέμβρη. Άσχετα από το αν προτίθεται πραγματικά να τα εφαρμόσει, και μόνο η αναφορά στα μέτρα αυτά συντηρεί το κλίμα φόβου και κοινωνικής παθητικότητας.
Την ίδια στιγμή, επειδή αναπόφευκτα όλα δείχνουν ότι ουσιαστικά έχει λήξει η επιδημία του κορωνοϊού, τα συστημικά ΜΜΕ και οι στημένοι «ειδικοί» προσπαθούν να καλλιεργούν συνεχώς τον φόβο για «νέους» ιούς (π.χ. «ευλογιά των πιθήκων»), που συνήθως δεν είναι καθόλου νέοι και καθόλου επικίνδυνοι.
Και φυσικά αποσιωπώνται πλήρως η ουσιαστική κατάρρευση του επί δύο χρόνια κυρίαρχου «αφηγήματος» και οι καταστροφικές συνέπειες των δήθεν «απαραίτητων» μέτρων. Αποσιωπάται ότι τα λοκντάουν και ο μαζικός εμβολιασμός ελάχιστα περιόρισαν τις συνέπειες της επιδημίας. Αποσιωπάται ότι η παραλλαγή Όμικρον ήταν ήπια και, ταυτόχρονα, αδύνατον να συγκρατηθεί από οποιοδήποτε μέτρο. Αποσιωπάται η έστω δειλή αλλά υπαρκτή ομολογία ακόμη και συστημικών «ειδικών», με αφορμή την έξαρση της παιδικής ηπατίτιδας, ότι τα παρατεταμένα λοκντάουν, η μασκοφορία και η «κοινωνική αποστασιοποίηση» έχουν οδηγήσει σε αδρανοποίηση και αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, με επιβλαβείς συνέπειες σαν αυτή.
Το πιο εξοργιστικό, τέλος, είναι ότι συνεχίζεται η κατάφωρα άδικη, αντεργατική και εκδικητική παράταση, για 10ο μήνα, της αναστολής εργασίας και πληρωμής των χιλιάδων ανεμβολίαστων υγειονομικών. Οι οποίοι, παρά τη συστηματική προσπάθεια καθυπόταξης και εξόντωσής τους εκ μέρους της κυβέρνησης, παραμένουν πιστοί στην αρχική επιλογή τους να μην εμβολιαστούν και βρίσκονται ακόμα με αξιοθαύμαστη αντοχή στις επάλξεις του αγώνα.
Θα πρέπει λοιπόν να τελειώνουμε με την υγειονομική τρομοκρατία. Ζωή και κοινωνικοί αγώνες με «κοινωνική αποστασιοποίηση», ανθρωποφοβία και αντιμετώπιση του διπλανού μας ως εξ ορισμού «μολυσματικού» δεν μπορούν να υπάρξουν. Η ανθρώπινη φυσική προσέγγιση, επικοινωνία και επαφή είναι βασικό ζωογόνο συστατικό της ύπαρξης αλλά και θεμέλιος λίθος κάθε συλλογικότητας και διεκδίκησης. Τα τερατώδη πράγματα που επιβλήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια, όπως ο εφιαλτικός θάνατος σε υποχρεωτική πλήρη απομόνωση, ο εγκλεισμός σε σπίτια-φυλακές, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, η απαγόρευση της αντίθετης άποψης, η οικονομική εξόντωση κάθε «απείθαρχου» μέσω αστρονομικών προστίμων και επαγγελματικού αποκλεισμού κ.λπ., πρέπει να φροντίσουμε να μην τα ξαναζήσουμε ποτέ.
Θα πρέπει να αποτινάξουμε τον φόβο της αρρώστιας και του θανάτου που θέλει μόνιμα να φορτώσει στις πλάτες μας το κυρίαρχο καθεστώς για να μας έχει δούλους, και να έρθουμε ξανά κοντά ο ένας στον άλλον, στην καθημερινή ζωή, στις κουβέντες, στη γειτονιά, στους εργασιακούς χώρους, στις γενικές συνελεύσεις και στους κάθε λογής αγώνες.
Δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία, χωρίς ανθρώπινη επαφή και χωρίς δημοκρατία.
Βασίλης Παπανικολάου
