Πρωτοφανείς σε ένταση και διάρκεια κινητοποιήσεις συγκλονίζουν την Ολλανδία, με τους εξαγριωμένους αγρότες να έχουν εισέλθει στο προσκήνιο, αμφισβητώντας τον πυρήνα της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Οι Ολλανδοί αγρότες δεν υπερασπίζονται απλώς τις φάρμες
τους. Τα σχέδια μοντέλου θα προκαλέσουν μεγάλες συγκρούσεις
παγκοσμίως
Τι έχει συμβεί; Η κυβέρνηση Ρούτε, συμμορφούμενη στις συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Ε.Ε. για μείωση της ρύπανσης του εδάφους και της ατμόσφαιρας και μην μπορώντας άλλο να τις καθυστερήσει μετά από καταδικαστικές αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων, ξεκίνησε τον Ιούνιο ένα σχέδιο δραστικής μείωσης των καλλιεργούμενων εκτάσεων και μείωσης κατά 30% των ζώων εκτροφής.
Οι περίπου 20.000 φάρμες της Ολλανδίας, όμως, όχι μόνο έχουν αγνοήσει τα 7,5 δισ. ευρώ που τους προσφέρει η κυβέρνηση για να εξαγοράσει τη γη τους, αλλά έχουν ξετυλίξει πολύμορφες κινητοποιήσεις, αποκλείοντας δρόμους και λιμάνια, διακόπτοντας την τροφοδοσία των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ και παραλύοντας την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας.Οι εκπρόσωποί τους, στα ελάχιστα σχετικά ρεπορτάζ των ευρωπαϊκών ΜΜΕ, αμφισβητούν ευθέως τους περιβαλλοντικούς στόχους που θέτει η Ε.Ε. και ζητούν να γίνουν ανάλογες θυσίες και από τις βιομηχανικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα των μεταφορών και των κατασκευών, αφού και αυτές συμβάλλουν στις εκπομπές ρύπων. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι άλλες χώρες, όπως η γειτονική τους Γερμανία, δεν υφίστανται τέτοιους περιορισμούς.
Η κυβέρνηση Ρούτε προσπαθεί να αντιπαρέλθει τις οξείες διαμαρτυρίες επικρίνοντας τους διαδηλωτές αγρότες και κτηνοτρόφους ως δήθεν υποστηρικτές των ιδιωτικών εταιρειών.
Ίσως σε αυτό το τελευταίο «επιχείρημα» του Ρούτε κρύβεται η ουσία της μεγάλης σύγκρουσης που εκτυλίσσεται στον δεύτερο μεγαλύτερο εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων στον κόσμο. Η κλιματική αλλαγή αποτελεί ένα «βολικό» άλλοθι για την πραγματοποίηση ενός τεράστιου πειράματος. Η αλλαγή παραγωγικού και διατροφικού μοντέλου προβάλλει όλο και πιο καθαρά ως στόχος και μάλιστα σε ένα περιβάλλον επαπειλούμενης επισιτιστικής κρίσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ε.Ε. προωθείται ως διατροφικά αναγκαίο ένα σύστημα χρωματικής επισήμανσης των τροφίμων, το NutriScore, το οποίο κατηγορείται ότι ευνοεί τα υπερ-επεξεργασμένα και βιομηχανοποιημένα τρόφιμα και ενοχοποιεί τις φυσικές τροφές. Πολυεθνικές όπως η Nestle, η οποία είναι ένθερμος υποστηρικτής του «παραπλανητικού και επικίνδυνου» (σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της Ιταλικής Αρχής Ανταγωνισμού) NutriScore, έχουν κατακλύσει την αγορά με «εναλλακτικά» τρόφιμα.
Οι Ολλανδοί αγρότες, έστω και ασυνείδητα, ηγούνται ενός κινήματος αντίστασης που δείχνει να απλώνεται στην Ευρώπη.
Γιώργος Καστρίτης
