 |
Χρήμα υπάρχει, και άφθονο, αλλά με το
σύστημα της παγκόσμιας χρεοκρατίας καταλήγει όλο στις τσέπες των τραπεζιτών |
Μετά
την εκδήλωση της μεγάλης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που ξεκίνησε από τις
ΗΠΑ το 2008, οι αστικές κυβερνήσεις παντού στον κόσμο διακήρυσσαν ότι η
λιτότητα, σε συνδυασμό με ορισμένους αυστηρότερους κανόνες για το τραπεζικό
σύστημα, θα οδηγούσε σε παγκόσμια «απομόχλευση». Δηλαδή, σε σταδιακή μείωση των
συσσωρευμένων χρεών. Στην πραγματικότητα, συνέβη το αντίθετο!
Από το 2007 το παγκόσμιο χρέος έχει
αυξηθεί κατά 57 τρισ. δολάρια και τώρα
ξεπέρασε τα 200 τρισ. δολάρια. Αν δεν έχει συνειδητοποιήσει κάποιος για τι ποσό
μιλάμε, πρόκειται για το 286% του παγκόσμιου ΑΕΠ, δηλαδή σχεδόν τρεις φορές ο
πλούτος που παράγει όλη η ανθρωπότητα! Τι συμπεράσματα βγαίνουν από αυτό;
Πρώτον,
καταρρέει όλη η προπαγάνδα (που δεν
υπάρχει μόνο στην Ελλάδα) ότι για τα χρέη ευθύνονται οι «τεμπέληδες δημόσιοι
υπάλληλοι», οι «κακομαθημένοι εργαζόμενοι που ζουν πάνω από τις δυνατότητές
τους» και οι «υπερβολικές παροχές που κάνουν οι κυβερνήσεις». Δεν είναι
τυχαίο ότι η χώρα που πρωτοπορεί πλέον στην αύξηση του παγκόσμιου χρέους είναι
η Κίνα, των μισθών πείνας και των ατελείωτων ωρών εργασίας!
Το διαρκώς αυξανόμενο χρέος, δημόσιο και
ιδιωτικό, είναι σύμφυτο της λειτουργίας του σημερινού παρασιτικού καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός έχει φτάσει σε ένα σημείο που όχι μόνο
δεν μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς υψηλό χρέος αλλά βασίζεται ακριβώς στη
συστηματική αναπαραγωγή και αξιοποίηση του χρέους για να κερδίζουν απρόσκοπτα
οι τραπεζίτες. Απλούστατα, πρόκειται για μια μηχανή, που μέσω των τόκων,
ομολόγων, παραγώγων κ.λπ., παράγει διαρκώς χρήμα για την παρασιτική
μεγαλοαστική τάξη.
Την
ίδια στιγμή, όμως, το χρέος αυτό είναι η
εκρηκτική ύλη στα θεμέλια του συστήματος· προκαλεί παγκόσμια αστάθεια
διαρκείας, αφού η «φούσκα» κάποια στιγμή σκάει (συνήθως σε ένα αδύνατο σημείο
της, όπως η Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη), για να τρέξουν αμέσως να την
«μπαλώσουν» και να αρχίσουν να την ξαναγεμίζουν με αέρα, όπως ακριβώς έκαναν με
τα δάνεια των Μνημονίων.
Αυτά είναι απαραίτητο να τα γνωρίζουμε
όλοι οι εργαζόμενοι, για να αμυνόμαστε σε όλη την τρομοκρατία και την
εκστρατεία ψεύδους που εξαπολύουν οι εκμεταλλευτές, για να φορτώσουν σε εμάς
τις συνέπειες του χρέους που οι ίδιοι συνειδητά δημιουργούν!
Πάρις Δάγλας
