Γαλλία:
Σε μια ταξική μάχη πανευρωπαϊκής σημασίας εξελίσσεται η
προσπάθεια των Γάλλων καπιταλιστών και της κυβέρνησής τους να επιβάλουν, μέσω
της διαβόητης «εργασιακής μεταρρύθμισης» των Βαλς (πρωθυπουργός) και Ελ Χομρί
(υπουργός Εργασίας), δραματικές
ανατροπές στις κατακτήσεις των Γάλλων εργαζομένων. Το σχέδιο αφορά, μεταξύ
άλλων, στη διευκόλυνση των απολύσεων, το σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων μέσω
της αναβάθμισης των επιχειρησιακών συμβάσεων και τη «διευθέτηση» του ωραρίου
εργασίας σύμφωνα με το τι βολεύει τον εργοδότη. Σημαντικό είναι ότι στις
διαδηλώσεις, πέρα από την εργατική τάξη, δυναμικό
παρών δίνει η νεολαία, μαθητική και φοιτητική, ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο
γεγονός για τους κοινωνικούς συσχετισμούς στη χώρα.
Να θυμίσουμε μόνο ότι πριν
από 10 χρόνια η κινητοποίηση της νεολαίας είχε ανατρέψει αντίστοιχα μέτρα της
τότε κυβέρνησης. Στις 31 Μαρτίου,
ημέρα γενικής απεργίας, 1,2 εκατομμύρια
διαδηλωτές σε περισσότερες από 200 διαδηλώσεις ταρακούνησαν ολόκληρη τη
χώρα, στέλνοντας δυνατά σε όλη την Ευρώπη το μήνυμα της αντίστασης στον
εργασιακό μεσαίωνα που προωθούν οι καπιταλιστές σαν απάντηση στην κρίση τους. Η
εκτεταμένη αστυνομική βία οδήγησε εργαζόμενους και νέους στην κατάληψη πλατειών, όπως της Place de la Republique, όπου στήνονται λαϊκές
συνελεύσεις, οι οποίες ανοίγουν και ευρύτερα ζητήματα πέρα από τα
εργασιακά. Εννοείται ότι η έκβαση αυτής της μάχης θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την
τύχη αντίστοιχων «μεταρρυθμίσεων» που έχουν ξεκινήσει ή σχεδιάζονται σε μια
σειρά ευρωπαϊκές χώρες. Μεγάλη επιτυχία είχε, πάντως, και η γενική απεργία της 9ης Μαρτίου, με 144
μαχητικές διαδηλώσεις. 48ωρη απεργία πραγματοποίησαν οι σιδηροδρομικοί στις 8-9
Μαρτίου.
Αγγλία:
48ωρη απεργία πραγματοποίησαν στις 9-10
Μαρτίου οι ειδικευόμενοι γιατροί του
Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), ενώ έχουν
προκηρύξει δύο ακόμα για τον Απρίλιο. Το βρετανικό ΕΣΥ βρίσκεται σε κρίσιμη
κατάσταση λόγω των περικοπών που επιβάλλει η κυβέρνηση Κάμερον.
Κύπρος:
Οι λιμενεργάτες του σημαντικότερου
λιμανιού της χώρας, της Λεμεσού, ξεκίνησαν απεργία
διαρκείας από τις 21 Μαρτίου, ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του. Σε απεργία διαρκείας βρίσκεται και το νοσηλευτικό προσωπικό από τις 15 Μαρτίου,
με την κυβέρνηση να κλιμακώνει τις απειλές και τις συκοφαντίες εναντίον τους. Ενώ
το κυπριακό μνημόνιο υποτίθεται ότι «ολοκληρώθηκε», τα αντεργατικά-αντιλαϊκά
μέτρα συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα.
Από τη σύνταξη
