Ένα ποίημα για τον Γιάννη-Βλαδίμηρο Βερούχη

Αυτό το ποίημα το έγραψε η Ιωάννα Καρατζαφέρη, η βραβευμένη συγγραφέας και μεταφράστρια, τον Νοέμβριο του 1970. Αναφέρεται στον αξέχαστο σύντροφό μας, τον επαναστάτη ηγέτη Γιάννη-Βλαδίμηρο Βερούχη, ο οποίος, καταδιωκόμενος από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, και μετά την ηρωική διαφυγή του με ένα βαρκάκι από την Αττική μέχρι την Ιταλία (μαζί με τον Γιώργο Κώτσου), έζησε για ένα διάστημα στην πόλη της Βερόνα, στη Βόρεια Ιταλία. Εκεί συνέχισε την αντιδικτατορική του δράση, ως ηγετικό στέλεχος των Δημοκρατικών Επιτροπών Αντίστασης (ΔΕΑ), και από κοινού με άλλους Έλληνες αντιχουντικούς αγωνιστές.
Εκεί τον συνάντησε, το φθινόπωρο του 1970, η Ιωάννα Καρατζαφέρη, η οποία συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά της Χούντας στο εξωτερικό. Η συνάντηση, όπως και άλλα σχετικά γεγονότα, περιγράφονται και στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο «Ο τόπος μου είναι παντού» (εκδ. Libro, 2011). Ευχαριστούμε την Ιωάννα Καρατζαφέρη για την παραχώρηση του ποιήματος, και κυρίως για τις συγκινητικές μνήμες που διασώζει από μια περίοδο μεγάλων αγώνων του συντρόφου μας, αλλά και γενικά του ελληνικού λαού.

Στον Βλαδίμηρο

Μπροστά στις ρωμαϊκές στήλες

του Βερονέζικου ταχυδρομείου

Στητός αυτός σα μια Ιωνική

μαρμαρόλευκη κολώνα

ξεθεμελιωμένος από τη γη του

κρατούσε στα μακριά του δάχτυλα

το καινούργιο ευαγγέλιο

του ξεπατρισμένου Ελληνισμού

Κάτω από τον ιταλικό ουρανό

που γαλάζωνε σα μίμος τον ορίζοντα

στεκόταν εκεί έχοντας στα μάτια

τη θλίψη των διασπαρμένων

Αποστόλων του Ελληνισμού

Στη σκιά ενός άστρινου θόλου

μακρυά από τα νερά του Ιλισσού

κοιτούσε το ποτάμι…

…πάνω του κυλούσε τα όνειρα

του απτόητου Ελληνισμού