Οι μαζικές
συνελεύσεις στο λιμάνι έβαλαν φραγμό
στην τρομοκρατία και την απεργοσπασία
|
Οι
λιμενεργάτες του Σ.ΕΜΠΟ. (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων) στο εμπορικό λιμάνι του
Πειραιά απήργησαν για τρεις ημέρες, 30-31/5 και 1/6. Σταμάτησαν όταν βγήκε και
η 3η ημέρα της απεργίας παράνομη απ’ τα δικαστήρια. Αποφάσισαν να συνεχίσουν
την απεργία απ’ τις 6 του Ιουνίου.
Ο
Σ.ΕΜΠΟ. είναι οι δύο προβλήτες (η 2 που υπήρχε και η 3 που φτιάχτηκε μετά) οι
οποίες δόθηκαν στους Κινέζους της COSCO αρχικά από την
κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 και οριστικά από την κυβέρνηση Παπανδρέου το 2009.
Σε αυτές δουλεύουν 1.200 εργάτες (οι 900 με εργολαβίες). Οι λιμενεργάτες του
ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, που δόθηκε και αυτός στους Κινέζους, απ’ την
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016) είναι 450 (300 μόνιμοι και 150 δόκιμοι). Απ’ το
Σ.ΕΜΠΟ., δηλαδή, διακινείται πλέον το μεγαλύτερο μέρος των εμπορευματοκιβωτίων
που φτάνουν στο λιμάνι.
Οι
εργάτες του Σ.ΕΜΠΟ. διαμαρτύρονται για το καθεστώς των εργολαβιών, που
επιτρέπει πλήρη ασυδοσία στους
εργολάβους και τους πραγματικούς εργοδότες, τους Κινέζους, και που
σημαίνει: εξαντλητικά 12ωρα, απουσία
σύμβασης εργασίας, κατάργηση αμοιβής υπερωριών και υπερημεριών (εργασία τα
Σαββατοκύριακα), έλλειψη στοιχειωδών
μέτρων προστασίας για επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, αυθαίρετη αλλαγή πόστων
και βαρδιών, τρίμηνες συμβάσεις για νεοπροσλαμβανόμενους.
Η εργοδοσία
κινήθηκε άμεσα για την καταστολή της
απεργίας.
Η πρώτη 24ωρη βγήκε παράνομη. Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά κήρυξε δεύτερη, που
βγήκε και αυτή παράνομη. Παράνομη βγήκε και η 24ωρη που κήρυξαν οι λιμενεργάτες
του ΟΛΠ σε συμπαράσταση. Οι τελευταίοι απειλούνται με το ίδιο καθεστώς
εργολαβιών. Η COSCO δεν υπογράφει σύμβαση και μεθοδεύει την είσοδο
εργολάβων στην προβλήτα 1 με τις τέσσερις γερανογέφυρες, τη μοναδική στην οποία
δουλεύουν πλέον οι λιμενεργάτες του ΟΛΠ.
Η συνέπεια του
ξεπουλήματος του λιμανιού στον κινέζικο σταλινοκαπιταλισμό ήταν η επιβολή
συνθηκών κάτεργου στις προβλήτες. Μαζί βέβαια με τις ευρύτερες κοινωνικές
συνέπειες, την πλημμυρίδα των κινέζικων προϊόντων που εξαθλιώνουν το βιοτικό
επίπεδο του ελληνικού λαού και εξοντώνουν την εναπομείνασα βιοτεχνία. Οι λιμενεργάτες,
όμως, δεν είναι μόνοι τους. Έχουν τη συμπαράσταση του εργαζόμενου λαού, που
βιώνει ήδη τις συνέπειες απ’ την κινεζοποίηση του λιμανιού του Πειραιά.
Πατώντας γερά στις ζωντανές παραδόσεις του κινήματος και με πίστη στις δικές
τους δυνάμεις και μόνο, μπορούν να αντιπαλέψουν το εργασιακό κάτεργο των
Κινέζων ιμπεριαλιστών.
Σ. Κρόκος