 |
Μεγαλειώδης συγκέντρωση των δασκάλων στην Αριζόνα
|
Ένας σπουδαίος εργατικός
αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ. Είναι ο αγώνας των δασκάλων, που σε μια
σειρά από πολιτείες, με δυναμικότατες
απεργίες και μαχητικές διαδηλώσεις, διεκδικούν αυξήσεις, βελτίωση του
ασφαλιστικού τους, χρήματα για τη δημόσια παιδεία, αλλά και το ίδιο το δικαίωμα
της απεργίας, καθώς σε ορισμένες από αυτές τις πολιτείες οι απεργίες στον
δημόσιο τομέα είναι πρακτικά παράνομες. Στη Δυτική Βιρτζίνια, το Κεντάκι, την
Οκλαχόμα, την Αριζόνα, το Κολοράντο, οι
δάσκαλοι έχουν ήδη σημαντικά κέρδη, όπως αυξήσεις έως και 20%, καθώς και κάποια
δις επιπλέον χρηματοδότηση για τα σχολεία.
Αλλά το αγωνιστικό κύμα φαίνεται
ότι θα εξαπλωθεί, μεταξύ άλλων στη Βόρεια και τη Νότια Καρολίνα και την
Καλιφόρνια.
Οι τοπικές κυβερνήσεις,
επικαλούμενες τη μείωση των εσόδων τους ή ακριβώς για να έχουν το περιθώριο να
δώσουν και άλλες φοροαπαλλαγές στους πλούσιους, επιτέθηκαν σκληρά στη δημόσια
παιδεία, τις δαπάνες υγείας και συνταξιοδότησης, τις θέσεις εργασίας. Τώρα,
όμως, το ρεύμα γυρίζει. Σε σχετικές δημοσκοπήσεις, τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς πολίτες υποστηρίζουν το δικαίωμα των
δασκάλων να απεργούν.
Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του
αγώνα είναι η πάλη ενάντια στην
περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της παιδείας, που προωθείται με διάφορες μεθόδους,
όπως με την αύξηση των charter
schools, «αυτόνομων σχολείων» που λειτουργούν τελείως
ανεξάρτητα από το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα και ουσιαστικά βρίσκονται υπό
τον έλεγχο επιχειρήσεων. (Κάτι παρόμοιο εισηγείται για την Ελλάδα ο
Μητσοτάκης!).
Οι δάσκαλοι κατάφεραν να
αναδείξουν φρέσκες ηγεσίες και να
αναπτύξουν συμμαχίες με άλλους κλάδους εργαζομένων και απλούς πολίτες. Στα
τέλη Απριλίου, 50.000 δάσκαλοι και συμπαραστάτες τράνταξαν το Φοίνιξ της
Αριζόνας. Νωρίτερα, δεκάδες χιλιάδες είχαν εισβάλει στο κυβερνείο του
Τσάρλεστον, στη Δυτική Βιρτζίνια, όπου και ανάγκασαν την τοπική κυβέρνηση να
αποδεχθεί τα αιτήματά τους.
Η αμερικάνικη εργατική τάξη
μπορεί να υπολείπεται της ευρωπαϊκής σε πολιτικοποίηση και πολιτικές εμπειρίες,
ωστόσο υπερτερεί σε οργανωτικότητα,
πρακτικό πνεύμα και πρωτοτυπία στις μορφές δράσης. Τα τελευταία χρόνια
έχουν ξεσπάσει μεγάλα κινήματα στις ΗΠΑ, όπως το «Occupy Wall Street», το «15 δολάρια κατώτατο ημερομίσθιο», και άλλα,
λιγότερο γνωστά, που όλα όμως εκφράζουν μια
ριζοσπαστικοποίηση του αμερικανικού λαού σε εξέλιξη. Με μια επαναστατική
ηγεσία, η αμερικανική εργατική τάξη μπορεί να κάνει θαύματα!
Πάρις Δάγλας
